ความหมาย

• 
  

  ดู กระต่ายจาม {๑}. สาบแร้งสาบกา น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในวงศ์ Compositae ใบมีขน กลิ่นฉุน คือ ชนิดAgeratum conyzoides L. ดอกสีฟ้าอ่อน และชนิด Blumea aurita {L. f.} DC. ดอกสีขาว ต้นสูงกว่าชนิดแรก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สาบขนุน - ดู ใบขนุน {๑}.

• สาบสูญ - ก. สูญหายไปอย่างไม่ทิ้งร่องรอย. {กฎ} น. เรียกบุคคลซึ่งได้ไปจากภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่ และไม่มีใครรู้แน่ว่าบุคคลนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ตลอดระยะเวลา ๕ ปีและศาลมีคำสั่งให้เป็นคนสาบสูญ ว่า คนสาบสูญ ระยะเวลา ๕ ปี ดังกล่าว ลดลงเหลือ ๒ ปี นับแต่วันที่การรบหรือสงครามสิ้นสุดลง ถ้าบุคคลนั้นอยู่ในการรบหรือสงคราม และหายไปในการรบหรือสงครามดังกล่าว หรือนับแต่วันที่ยานพาหนะที่บุคคลนั้นเดินทางไป ได้อับปางถูกทำลายหรือสูญหาย หรือนับแต่วันที่เหตุอันตรายแก่ชีวิต นอกจากที่ระบุไว้ใน ๒ กรณีดังกล่าวข้างต้นได้ผ่านพ้นไป ถ้าบุคคลนั้นตกอยู่ในอันตรายเช่นว่านั้น.

• สาบาน - ก. กล่าวคำปฏิญาณโดยอ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพยาน, ประเพณีเดิมจะต้องดื่มนํ้าพระพุทธมนต์ นํ้าเทพมนตร์ หรือ สุราผสมเลือดที่ผู้ร่วมกล่า่วคำปฏิญาณกรีดให้หยดลงไปด้วย เช่น สาบานเป็นพี่น้องกัน เพื่อนร่วมสาบาน. {ป. สปน: ส. ศปน}. สาบานธง ก. กล่าวปฏิญาณตนต่อหน้าธงชัยเฉลิมพล {ใช้แก่ทหาร}.

• สาป, สาปสรร - น. คำแช่งให้เป็นไปต่าง ๆ ของผู้มีฤทธิ์อำนาจ เช่นเทวดา ฤๅษี แม่มด. {ป.: ส. ศาป}. สาปแช่ง ก. กล่าวมุ่งร้ายให้ผู้อื่นเป็นอันตรายอย่างร้ายแรง เช่น สาปแช่งไม่ให้ผุดให้เกิด. สาปส่ง {ปาก} ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้องด้วย เช่น คนคนนี้ฉันขอสาปส่งไม่คบอีก.

• สาปไตย - [สาปะไต] น. ทรัพย์, สมบัติ. {ป. สาปเตยฺย: ส. สฺวาปเตย}.