[สาน, สาระ-] น. แก่น, เนื้อแท้, มักใช้เข้าคู่กับคำ แก่น เป็น แก่นสาร: ข้อความ, ถ้อยคำ, เรื่องราว, เช่น กล่าวสาร สื่อสาร, หนังสือ เช่น นิตยสาร วารสาร, จดหมาย เช่น เขียนสาร สารของนายกรัฐมนตรีถึงเยาวชน. {ป., ส.}. สารกรม, สารกรมธรรม์ [สานกฺรม, สานกฺรมมะ-] ดู กรมธรรม์. สารคดี [สาระ-] น. เรื่องที่เรียบเรียงขึ้นจากความจริง ไม่ใช่จากจินตนาการ เช่น สารคดีท่องเที่ยว สารคดีชีวประวัติ. สารตรา [สาน-] {กฎ: โบ} น. หนังสือราชการที่เชิญพระบรมราชโองการซึ่งประทับตราใหญ่: หนังสือราชการที่เสนาบดีเจ้ากระทรวงลงชื่อและประทับตรากระทรวงส่งไปยังหัวเมือง ซึ่งในสมัยต่อมาเรียกว่า ท้องตรา. สารธรรม[สาระ-] น. ธรรมเป็นหลักฐาน, ธรรมที่มั่นคง. สารนิเทศ [สาระนิเทด] น. การชี้แจงแนะนำเกี่ยวกับข่าวสารหรือข้อมูลต่าง ๆ. {ส. สาร + นิรฺเทศ: ป. สาร + นิทฺเทส}. สารบบ, สารบับ [สาระ-] น. คำบอกเรื่อง, บัญชีเรื่อง, เช่น เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในสารบบ. สารบบความ {กฎ} น.บัญชีคดีความต่าง ๆ ของศาล. สารบรรณ[สาระ-] น. หนังสือที่เป็นหลักฐาน, เรียกงานที่เกี่ยวกับการบริหารงานเอกสาร เริ่มตั้งแต่การจัดทำการรับ การส่งการเก็บรักษา การยืม จนถึงการทำลายเอกสาร ว่า งานสารบรรณ. สารบัญ, สารบาญ [สาระ-] น. บัญชีเรื่อง, รายชื่อเรื่อง. {ตัดจาก สารบัญชี และ สารบาญชี}. สารบาญชี [สาระ-] {โบ} น. ทะเบียนรายชื่อไพร่บ้านพลเมือง เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ทะเบียนหางว่าว, ทะเบียนสัตว์ ได้แก่ ช้าง ม้า โค กระบือ, ทะเบียนไร่นา, ทะเบียนบ้านเรือน. สารประโยชน์ [สาระ-] น. ประโยชน์ที่เป็นแก่นสาร เช่น สารประโยชน์ของกฎหมายฉบับนี้ เกี่ยวกับสิทธิพื้นฐานของประชาชน, สารัตถประโยชน์ ก็ว่า. สารสนเทศ [สาระสนเทด,สานสนเทด] น. ข่าวสาร: การแสดงหรือชี้แจงข่าวสารข้อมูลต่าง ๆ. {ส. สาร + สนฺเทศ: ป. สาร + สนฺเทส}.