[สิดทะ-, สิด] น. ผู้สำเร็จ, ฤษีผู้สำเร็จ, เช่น ที่พูดว่า นักสิทธ์. {ป., ส.}. สิทธัตถะ น. ผู้ที่สำเร็จความมุ่งหมายแล้ว: พระนามพระพุทธเจ้า. {ป. สิทฺธตฺถ}. สิทธา {กลอน} น. ฤษี. สิทธาจารย์ น. อาจารย์ผู้สำเร็จ, ฤษี.สิทธานต์ น. ลัทธิหรือความเห็นที่ตกลงกันแล้ว: หลัก. {ส.}. สิทธารถ [สิดทาด] น. ผู้ที่สำเร็จความมุ่งหมายแล้ว: พระนามพระพุทธเจ้า. {ส. สิทฺธารฺถ}.