ความหมาย

• 
  

  น. วอ, เสลี่ยง, คานหาม. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สี่ - น. จำนวนสามบวกหนึ่ง: เรียกเดือนที่ ๔ ทางจันทรคติ ว่า เดือน ๔ ตกในราวเดือนมีนาคม. สี่เหลี่ยม น. รูปเหลี่ยมที่มีด้านโดยรอบเป็นเส้นตรง ๔ เส้น ปลายเส้นจดกัน. สี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน น. รูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีด้านทั้ง ๔ ยาวเท่ากัน แต่ไม่มีมุมภายในเป็นมุมฉาก, สี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด ก็เรียก. สี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด น. สี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน. สี่เหลี่ยมคางหมู น. รูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีด้านขนานกันเพียงคู่เดียว. สี่เหลี่ยมจัตุรัส น. รูปสี่เหลี่ยมด้านเท่าที่มีมุมภายในเป็นมุมฉาก. สี่เหลี่ยมด้านขนาน น. รูปสี่เหลี่ยมที่มีด้านคู่ตรงข้ามขนานกัน. สี่เหลี่ยมด้านไม่เท่า น. รูปสี่เหลี่ยมที่ไม่มีด้านเท่ากันเลย.สี่เหลี่ยมผืนผ้า น. รูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีด้านขนานคู่หนึ่งยาวกว่าอีกคู่หนึ่ง และมีมุมภายในเป็นมุมฉาก.

• สี้ - {โบ} น. ยาย้อมฟัน ทำจากกะลามะพร้าวเผาไฟแล้วบดให้ละเอียด ใช้สีเพื่อให้ฟันดำเป็นมัน, ชี่ ก็เรียก.

• สี ๑ - น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. {โบ} ครู่, รู่: ครูด, ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ชัก เช่น สีซอ: ทำให้เปลือกออกด้วยเครื่องอย่างสีข้าว. สีซอให้ควายฟัง {สำ} ก. สั่งสอนแนะนำคนโง่มักไม่ได้ผล เสียเวลาเปล่า. สีผึ้ง น. ขี้ผึ้งที่ปรุงแล้วใช้สำหรับสีปาก, บางทีเรียกว่า สีผึ้งสีปาก. สีฝัด น. ชื่อเครื่องฝัดข้าวโดยใช้หมุนกงพัดให้เกิดลมพัดแกลบและรำออกจากเมล็ดข้าว. สีไฟ ๑ ก. เอาไม้ไผ่แห้ง ๒ อันถูกันให้เกิดเป็นไฟ. สีไฟ ๒ น. เรียกไม้ที่สีให้เกิดไฟ ว่า ไม้สีไฟ. สีไฟ ๓ น. เรียกโรงงานที่สีข้าวด้วยเครื่องจักร ว่า โรงสีไฟ. สีมือ น. ชื่อเครื่องสำหรับใช้มือหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง มีลักษณะคล้ายโม่. สีลม น. ชื่อเครื่องสีข้าวซึ่งใช้กำลังลมหมุนใบพัดให้หมุนเครื่องจักร.

• สี ๒ - น. ลักษณะของแสงสว่าง ปรากฏแก่ตาให้เห็นเป็นขาว ดำ แดง เขียว เป็นต้น: สิ่งที่ทำให้ตาเห็นเป็น ขาว ดำ แดง เขียว เป็นต้น เช่น สีทาบ้าน สีย้อมผ้า สีวาดภาพ. สีจาง {ศิลปะ} น. สีที่เจือสีขาวเพื่อลดประกายสดใสให้อ่อนลง อย่างสีแดงเจือสีขาว เป็นสีชมพู. สีชอล์ก น. สีสำหรับวาดเขียนชนิดหนึ่ง ทำขึ้นจากผงสีผสมกับยางสนหรือกาวบางชนิด อัดเป็นแท่งกลม ขนาดสั้น ๆ. สีถ่าน น. ถ่านสำหรับวาดเขียน ทำขึ้นจากไม้เนื้ออ่อนชิ้นเล็ก ๆ ที่เผาหรืออบด้วยความร้อนจนเป็นสีดำสนิท มีทั้งชนิดเป็นแท่งและเป็นผง. สีเทียน น. สีสำหรับวาดเขียนชนิดหนึ่ง ทำขึ้นจากผงสีผสมกับขี้ผึ้ง อัดเป็นแท่งกลมขนาดสั้น ๆ. สีน้ำ น.สีสำหรับระบายชนิดหนึ่ง ใช้น้ำเจือให้ละลายก่อนจะใช้ระบาย. สีน้ำมัน น. สีสำหรับระบายรูปหรือใช้ทาผนังชนิดหนึ่ง ทำขึ้นมาจากผงสีผสมกับน้ำมันลินสีดเป็นต้น มีลักษณะข้นและเหนียวไม่ละลายน้ำ. สีโปสเตอร์ น. สีสำหรับระบายชนิดหนึ่ง ทำขึ้นจากผงสีชนิดที่เรียกว่า สีฝุ่น ผสมกับกาวหนังสัตว์ ยางไม้ หรือ ไข่แดง เนื้อสีค่อนข้างข้น. สีฝุ่น น. สีสำหรับระบายชนิดหนึ่ง ทำขึ้นจากผงสีซึ่งมีลักษณะละเอียด เนื้อสีค่อนข้างข้น. สีสด {ศิลปะ} น. สีแท้หรือสีที่เปล่งประกายสดใสอย่างสีแดง เหลือง ส้ม เขียว. สีสวรรค์ น.สีสำหรับย้อมผ้าหรือกระดาษ ลักษณะเป็นผงละเอียด ละลายนํ้าได้ มีสมบัติติดทน และสีสดใส. สีสัน น. สีต่าง ๆ เช่น เสื้อผ้าร้านนี้มีสีสันสดใสดี, เดิมใช้เข้าคู่กับ วรรณะ เป็น สีสันวรรณะ, โดยปริยายหมายความว่า มีชีวิตชีวา มีจุดเด่น หรือมีลักษณะเด่น เช่น เขาจัดงานเลี้ยงได้อย่างมีสีสัน นวนิยายเรื่องนี้เขียนได้อย่างมีสีสัน. สีหม่น {ศิลปะ} น. สีที่เจือสีดำเพื่อลดประกายสดใสให้คล้ำลง อย่างสีแดงเจือสีดำ เป็นสีแดงเลือดหมู.

• สี ๓ - {ถิ่น–พายัพ} น. ปีมะโรง.