ความหมาย

• 
  

  [-ทัด] ว. สวย, งดงาม, น่าดู. {ส. สุทรฺศน: ป. สุทสฺสน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สุทัสนะ - [-ทัดสะนะ] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๔ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. {ป. สุทสฺสน: ส. สุทรฺศน}. {ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์}.

• สุธา ๑ - น. น้ำอมฤต, อาหารทิพย์. สุธาโภชน์ น. ของกินอันเป็นทิพย์. {ป.}. สุธารส [สุทารด] {ราชา} น. นํ้ากิน, ใช้ว่า พระสุธารส. สุธารสชา [สุทารดชา] {ราชา} น. นํ้าชา, ใช้ว่า พระสุธารสชา. สุธาสินี, สุธาสี น. “ผู้กินอาหารทิพย์” คือ เทวดา. {ป.: ส. สุธาศินฺ}.

• สุธา ๒ - น. ปูนขาว: เครื่องโบกและทา. {ป., ส.}. สุธาการ น. ช่างอิฐช่างปูน. {ส.}.

• สุธี - น. คนมีปัญญา, นักปราชญ์. {ป., ส.}.

• สุนทร, สุนทร- - [-ทอน, -ทอนระ-, -ทอระ-] ว. งาม, ดี, ไพเราะ, เช่น วรรณคดีเป็นสิ่งสุนทร, มักใช้เข้าสมาสกับคำอื่น เช่นสุนทรพจน์ สุนทรโวหาร. {ป., ส.}. สุนทรพจน์ [สุนทอนระ-, สุนทอระ-] น. คำพูดที่ประธานหรือบุคคลสำคัญเป็นต้นกล่าวในพิธีการหรือในโอกาสสำคัญต่าง ๆ เช่น นายกรัฐมนตรีกล่าวสุนทรพจน์ในที่ประชุมสมัชชาใหญ่สหประชาชาติ. สุนทรี [-ทะรี] น. หญิงงาม, นางงาม, หญิงทั่วไป. {ส., ป.}. สุนทรีย-,สุนทรียะ ว. เกี่ยวกับความนิยม ความงาม. สุนทรียภาพ [-ทะรียะ] น. ความงามในธรรมชาติหรืองานศิลปะที่แต่ละบุคคลสามารถเข้าใจและรู้สึกได้, ความเข้าใจและรู้สึกของแต่ละบุคคลที่มีต่อความงามในธรรมชาติหรืองานศิลปะ. สุนทรียศาสตร์ น. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยความงาม และสิ่งที่งามในธรรมชาติหรืองานศิลปะ.