กลับ
คำว่า
สุภา
ความหมาย
น. ตุลาการ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สุภาพ
- ว. เรียบร้อย เช่น เขาแต่งกายสุภาพตามกาลเทศะและความนิยม, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, เช่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ไม่กระโชกโฮกฮาก. สุภาพชน น. ผู้ที่แต่งกายเรียบร้อย, ผู้ที่มีกิริยามารยาทอ่อนโยน พูดจาเรียบร้อย รู้กาลเทศะ, เช่น สุภาพชนย่อมไม่ส่งเสียงดังในห้องสมุด. สุภาพบุรุษ น. ชายที่มีกิริยาวาจาเรียบร้อยรู้กาลเทศะ และมีคุณธรรม เช่น เขาช่วยเหลือเธอตามหน้าที่สุภาพบุรุษ. สุภาพสตรี น. หญิงที่มีกิริยาวาจาเรียบร้อย รู้กาลเทศะ และมีคุณธรรม เช่น ท่าทางเธอเรียบร้อยสมเป็นสุภาพสตรี.
สุภาษิต
- น. ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านานแล้ว มีความหมายเป็นคติสอนใจ เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ นํ้าเชี่ยวอย่าขวางเรือ. {ส.: ป. สุภาสิต ว่า ถ้อยคำที่กล่าวดีแล้ว}.
สุม
- ก. วางทับซ้อน ๆ กันลงไปจนสูงเป็นกองอย่างไม่มีระเบียบ เช่น สุมหญ้า สุมฟาง สุมหนังสือไว้เต็มโต๊ะ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ความทุกข์สุมอก. {โบ} น. ต้นไม้ใหญ่ที่ขึ้นเป็นกลุ่มใหญ่ เช่น สุมม่วง คือ ป่าม่วง {จารึกสุโขทัย}. สุมกระหม่อม ก. เอายาสมุนไพรพอกโปะไว้บนกระหม่อมเด็กเล็ก ๆ เพื่อแก้หวัดเป็นต้น, สุมหัว ก็ว่า. สุมขอน ก. สุมไฟที่ขอน, เรียกไฟที่ยังไหม้ขอนกรุ่นอยู่ ว่า ไฟสุมขอน. สุมควัน ก. สุมไฟให้เป็นควันเพื่อไล่ยุง, สุมไฟไล่ยุง หรือ สุมยุง ก็ว่า. สุมพล ก. ประชุมพล, รวมพล, ชุมนุมพล. สุมไฟ ก. เอาฟืนหรือแกลบเป็นต้นทับลงบนกองไฟเพื่อให้ไฟติดกรุ่นอยู่เสมอ. สุมไฟไล่ยุง, สุมยุง ก. สุมไฟให้เป็นควันเพื่อไล่ยุง, สุมควัน ก็ว่า. สุมหัว ก. เอายาสมุนไพรพอกโปะไว้บนกระหม่อมเด็กเล็ก ๆ เพื่อแก้หวัดเป็นต้น, สุมกระหม่อมก็ว่า: มั่วสุม {มักใช้ในทางไม่ดี} เช่น สุมหัวนินทาเจ้านาย.
สุ่ม ๑
- น. เครื่องมือจับปลาชนิดหนึ่ง มักสานด้วยไม้ไผ่เป็นตา ๆ ลักษณะคล้ายทรงกระบอก ด้านบนสอบเข้า มีช่องให้มือล้วงลงไปได้ เรียกว่า สุ่มปลา: เครื่องสานตาห่าง ๆ มีลักษณะครึ่งทรงกลมหรือโอควํ่า ข้างบนมีช่องกลม ๆ ใช้สำหรับครอบขังไก่เป็นต้น เรียกว่า สุ่มไก่, โดยปริยายเรียกกระโปรงที่มีลักษณะรูปร่างคล้ายสุ่มไก่ ว่า กระโปรงทรงสุ่มไก่ ก. อาการที่เอาสุ่มครอบเพื่อจับปลาเป็นต้น, โดยปริยายเรียกอาการที่เดาโดยนึกเอาเองอย่างสุ่มปลาว่า เดาสุ่ม: พูนสูงขึ้นจนล้น เช่น ข้าวสุ่มจาน.
สุ่ม ๒, สุ่ม ๆ
- ว. อาการที่ทำไปโดยไม่แน่ใจว่าจะถูกหรือไม่, ไม่เฉพาะเจาะจง, เช่น ทำสุ่มไปไม่รู้ว่าถูกหรือผิด ลองถามสุ่ม ๆ ไปเผื่อจะมีใครไปด้วย. สุ่มตัวอย่าง ก. หาตัวอย่างเพื่อแทนกลุ่มโดยไม่เฉพาะเจาะจง เช่น สุ่มตัวอย่างสินค้าเพื่อตรวจคุณภาพ. สุ่มสี่สุ่มห้า ว. ซุ่มซ่าม, ไม่ระมัดระวังให้ดี, ไม่ดูให้ดี, เช่น เดินสุ่มสี่สุ่มห้าเลยตกบันได กินอาหารสุ่มสี่สุ่มห้าเลยท้องเสีย.