กลับ
คำว่า
สู ๑
ความหมาย
{วรรณ} ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู {ตะเลงพ่าย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สู ๒
- {โบ} ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. สูเจ้า {โบ} ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
สูกษมะ
- [สูกสะมะ] ว. สุขุม, ละเอียด. {ส. สูกฺษม: ป. สุขุม}.
สูง
- ว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง: เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง: แหลม เช่น เสียงสูง, ระดับเหนือเสียงกลาง เช่น อักษรสูง: ตรงข้ามกับ ต่ำ เช่น จิตใจสูง. สูงค่า ว. มีค่ามาก เช่น แจกันลายครามใบนี้สูงค่ามากเพราะเป็นสมบัติตกทอดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว, มีค่าสูง, มีราคาสูง, เช่น แหวนเพชรวงนี้สูงค่ามาก. สูงชั่วนกเขาเหิน, สูงเท่านกเขาเหิน {สำ} ว.สูงระดับที่นกเขาบิน. สูงเทียมเมฆ {สำ} ว. สูงมาก. สูงศักดิ์ ว. มียศศักดิ์หรือตระกูลสูง เช่น เจ้านายเป็นบุคคลที่สูงศักดิ์ เขาสืบเชื้อสายมาจากขุนนางผู้สูงศักดิ์. สูงส่ง ว. ที่ยกย่องกันว่าดีเด่น เช่น วรรณคดีเรื่องนี้ยกย่องกันว่ามีค่าทางวรรณศิลป์สูงส่ง. สูงสุด ว. มากที่สุด เช่น ตัวเลขสูงสุด เขาได้คะแนนคณิตศาสตร์สูงสุดในชั้น. สูงสุดสอย, สูงสุดเอื้อม {สำ} ว. สูงเกินกว่าที่จะสอยหรือเอื้อมได้, โดยปริยายใช้หมายถึงหญิงสูงศักดิ์ที่ยากเกินกว่าที่คนธรรมดาสามัญจะเอามาเป็นภรรยาได้. สูงเสียดฟ้า {สำ} ว. สูงมากจนเสมือนว่าจดฟ้า. สูงอายุ ว. มีอายุมาก.
สูจกะ
- [-จะกะ] น. ผู้ชี้แจง: ผู้นำจับ: ผู้ส่อเสียด. {ป., ส.}.
สูจนะ
- [-จะนะ] น. การชี้แจง: การนำจับ: การส่อเสียด. {ป., ส.}.