ความหมาย

• 
  

  [สูกสะมะ] ว. สุขุม, ละเอียด. {ส. สูกฺษม: ป. สุขุม}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สูง - ว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง: เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง: แหลม เช่น เสียงสูง, ระดับเหนือเสียงกลาง เช่น อักษรสูง: ตรงข้ามกับ ต่ำ เช่น จิตใจสูง. สูงค่า ว. มีค่ามาก เช่น แจกันลายครามใบนี้สูงค่ามากเพราะเป็นสมบัติตกทอดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว, มีค่าสูง, มีราคาสูง, เช่น แหวนเพชรวงนี้สูงค่ามาก. สูงชั่วนกเขาเหิน, สูงเท่านกเขาเหิน {สำ} ว.สูงระดับที่นกเขาบิน. สูงเทียมเมฆ {สำ} ว. สูงมาก. สูงศักดิ์ ว. มียศศักดิ์หรือตระกูลสูง เช่น เจ้านายเป็นบุคคลที่สูงศักดิ์ เขาสืบเชื้อสายมาจากขุนนางผู้สูงศักดิ์. สูงส่ง ว. ที่ยกย่องกันว่าดีเด่น เช่น วรรณคดีเรื่องนี้ยกย่องกันว่ามีค่าทางวรรณศิลป์สูงส่ง. สูงสุด ว. มากที่สุด เช่น ตัวเลขสูงสุด เขาได้คะแนนคณิตศาสตร์สูงสุดในชั้น. สูงสุดสอย, สูงสุดเอื้อม {สำ} ว. สูงเกินกว่าที่จะสอยหรือเอื้อมได้, โดยปริยายใช้หมายถึงหญิงสูงศักดิ์ที่ยากเกินกว่าที่คนธรรมดาสามัญจะเอามาเป็นภรรยาได้. สูงเสียดฟ้า {สำ} ว. สูงมากจนเสมือนว่าจดฟ้า. สูงอายุ ว. มีอายุมาก.

• สูจกะ - [-จะกะ] น. ผู้ชี้แจง: ผู้นำจับ: ผู้ส่อเสียด. {ป., ส.}.

• สูจนะ - [-จะนะ] น. การชี้แจง: การนำจับ: การส่อเสียด. {ป., ส.}.

• สูจิ - น. เข็ม: เครื่องชี้: รายการ: สารบัญ. {ป., ส.}. สูจิบัตร น. ใบแจ้งกำหนดการต่าง ๆ ในการประชุม การแสดงมหรสพเป็นต้น เช่น สูจิบัตรการแสดงวิพิธทัศนา.

• สูญ - ก. ทำให้หายสิ้นไป เช่น คนโบราณใช้ปูนแดงสูญฝี, หายไป เช่น ทรัพย์สมบัติสูญไปในกองเพลิง. ว. ที่หมดไป ในคำว่า หนี้สูญ. {ป. สุญฺญ: ส. ศูนฺย}. สูญขี้ผึ้ง น. กรรมวิธีหนึ่งในการหล่อโลหะ ใช้ขี้ผึ้งพอกหุ้มแกนทรายให้เป็นหุ่น แล้วทาไล้ด้วยดินเหนียวผสมขี้วัวและน้ำจึงเข้าดินเป็นพิมพ์ นำไปเผาไฟสำรอกขี้ผึ้งให้ละลายออกจากพิมพ์ จากนี้เทโลหะหลอมเหลวเข้าแทนที่ขี้ผึ้ง. สูญเปล่า ว. หมดสิ้นไปโดยไร้ประโยชน์ เช่น ลงทุนครั้งนี้สูญเปล่าจริง ๆ นอกจากไม่ได้กำไรแล้วยังขาดทุนอีกด้วย. สูญสิ้น ก. หมดไปโดยไม่มีอะไรเหลือ เช่น เขาสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างเพราะเป็นทาสการพนัน. สูญเสีย ก. สูญไปทั้งหมดหรือเพียงบางส่วน เช่น สูญเสียชีวิตสูญเสียทรัพย์สมบัติ สูญเสียอวัยวะ. สูญหาย ก. หายไป เช่น พี่น้องสูญหายไปในสงคราม.