ความหมาย

• 
  

  น. ต้นไม้ชนิดหนึ่งมีดอกเหมือนหางกะลวยไก่. {พจน. ๒๔๙๓}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ห - [หอ] พยัญชนะตัวที่ ๔๑ เรียกว่า หอ หีบ เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น ใช้นำอักษรตํ่าเดี่ยวให้ผันอย่างอักษรสูงและตัว ห ไม่ออกเสียง เช่น หงอย หนา.

• หโยดม - ดู หย-, หัย.

• หก ๑ - ก. อาการที่ส่วนเบื้องสูงของร่างกาย ของภาชนะหรือของสิ่งใดสิ่งหนึ่งเอียงลง เทลง ในทันใดจากที่เดิมเช่น หกต่ำหกสูง น้ำหก ข้าวหก, โดยปริยายเรียกอาการเช่นนั้น เช่น กระดานหก. หกคว่ำ ก. อาการที่ภาชนะเอียงคว่ำลง: ล้มคว่ำ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ คะมำ หงายเป็น หกคว่ำคะมำหงาย ซึ่งมีความหมายคล้ายกับ ล้มคว่ำคะมำหงาย. หกคะเมน ก. ล้มหัวทิ่ม เช่น หกคะเมนลงไปข้างท้องร่อง, เอาหัวหรือมือทั้ง ๒ ข้างปักลงที่พื้น ยกเท้าชี้ขึ้นข้างบน แล้วม้วนตัวไปข้างหลัง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ตีลังกา เป็น หกคะเมนตีลังกา. หกล้ม ก. ล้มลง, ทรุดตัวลงเพราะเสียการทรงตัว.หกโล่ [หกกะโล่] ก. หกกลิ้ง. {ต. โล่ ว่า กลิ้ง}. หกหัน ก. หันกลับ, หมุนกลับ. หกเหียน น. เรียกไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา ว่า ไม้หกเหียน.

• หก ๒ - น. ชื่อนกปากขอขนาดเล็ก ในวงศ์ Psittacidae ปากหนา หัวโต ตัวสีเขียว หางสั้น อยู่รวมกันเป็นฝูงทำรังตามโพรงไม้ มักเกาะห้อยหัวลง กินผลไม้และเมล็ดพืช ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ หกใหญ่ [Psittinus cyanurus {Forster}] หกเล็กปากแดง [Loriculus vernalis {Sparrman}] และหกเล็กปากดำ [L. galgulus {Linn.}].

• หก ๓ - น. จำนวนห้าบวกหนึ่ง: ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๖ ตกในราวเดือนพฤษภาคม.