ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่เดินขย่มตัวหัวสั่นหัวคลอนไปตามลำพัง, โดยปริยายหมายถึงเดินอยู่ตามลำพัง: เสียงดังเช่นเสียงฆ้องกระแต.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หงองแหงง - [หฺงองแหฺงง] ก. ระหองระแหง, ไม่ลงรอยกัน.

• หงอด, หงอด ๆ - [หฺงอด] ว. เงื่อง, ช้า: ไม่ใคร่จะหาย {ใช้แก่การเจ็บไข้ได้ป่วย}: อาการบ่นด้วยความไม่พอใจ.

• หงอน - [หฺงอน] น. ขนหรือเนื้อที่งอกขึ้นบนหัวไก่และนกบางชนิด, โดยปริยายใช้เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ค้อนหงอน ขวานหงอน.

• หงอนไก่ - น. {๑} ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Celosia argentea L. ในวงศ์ Amaranthaceae ช่อดอกสีแดงลักษณะคล้ายหงอนของไก่,หงอนไก่ไทย ก็เรียก. {๒} ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Heritiera วงศ์ Sterculiaceae เช่นชนิด H. littoralis Dryand. ผลเป็นสัน, หงอนไก่ทะเล ก็เรียก. {๓} ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Cnestis palala {Lour.} Merr. ในวงศ์ Connaraceae ช่อดอกสีแดงลักษณะคล้ายหงอนของไก่.

• หงอนไก่ไทย - ดู หงอนไก่ {๑}.