ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่สั่นสะท้าน, อาการที่เดินสั่น ๆ มา, งัก ๆ หรือ งั่ก ๆ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หงับ ๆ - ว. อาการที่ปากอ้าและหุบลงโดยไม่มีเสียง เช่น ทำปากหงับ ๆ, อาการที่เคี้ยวของ เช่น เคี้ยวขนมหงับ ๆ.

• หง่าง - ว. เสียงอย่างเสียงระฆังดัง, มักใช้ว่า หง่างเหง่ง หรือ เหง่งหง่าง.

• หงาย - ก. พลิกเอาด้านหน้าขึ้น เช่น หงายหน้า หงายมือ หงายไพ่, ตรงข้ามกับ คว่ำ. ว. อาการที่พลิกเอาด้านหน้าขึ้น เช่นหน้าหงาย: เรียกคืนที่มีดวงจันทร์ส่องแสงสว่าง ว่า คืนเดือนหงาย. หงายท้อง, หงายหลัง {สำ} ก. ผิดไปจากที่คาดหวังไว้อย่างมาก เช่น มั่นใจว่าจะต้องสอบได้แน่ แต่พอไปดูประกาศผลการสอบ ไม่พบชื่อตัวเองก็หงายท้องกลับมา. หงายบาตร {สำ} น. สังฆกรรมที่คณะสงฆ์ประกาศยกโทษให้แก่คฤหัสถ์ที่เคยถูกประกาศคว่ำบาตรมาแล้ว ด้วยการยอมรับบิณฑบาตเหมือนเดิม.

• หง่าว - ว. เสียงอย่างเสียงแมวตัวผู้ร้องหาแมวตัวเมีย, โดยปริยายหมายความว่า โดดเดี่ยว, เหงาอยู่ตามลำพัง, เช่น ปล่อยให้นั่งหง่าวอยู่คนเดียว. น. เรียกว่าวชนิดหนึ่งที่มีเสียงดังเช่นนั้น ว่า ว่าวหง่าว.

• หงำ - [หฺงำ] ว. มากจนเลอะเทอะ เช่น เมาหงำ แก่หงำ. หงำเหงอะ, หงำเหงือก [หฺงำเหฺงอะ, หฺงำเหฺงือก] ว. หลงจนจำอะไรไม่ได้ {ใช้แก่คนที่แก่มาก}.