ความหมาย

• 
  

  [หฺนอน] น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่มีลำตัวยาวอ่อนนุ่ม ไม่มีรยางค์. หนอนด้น ดู ตัวจี๊ด. หนอนพยาธิ [หฺนอนพะยาด] {ปาก} น. พยาธิตัวกลม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หนอนเพรียง - ดู เพรียง ๓.

• หนอนตายหยาก - น. {๑} ชื่อพรรณไม้ ๒ ชนิดในสกุล Stemona วงศ์ Stemonaceae คือ ชนิด S. collinsiae Craib เป็นไม้เถาล้มลุก, กะเพียดช้าง หรือ ปงช้าง ก็เรียก: และชนิด S. tuberosa Lour. เป็นไม้ล้มลุก ต้นตั้งตรงขึ้นเป็นกอเตี้ย, กะเพียด หรือ กะเพียดหนู ก็เรียก, ทั้ง ๒ ชนิดนี้มีรากอวบคล้ายรากกระชาย ใช้เป็นยาฆ่าแมลงและทำยาพอกแผลกำจัดหนอน. {๒} ชื่อไม้เถาล้มลุกชนิด Clitoria hanceana Hemsl. ในวงศ์ Leguminosae รากคล้าย ๒ ชนิดแรก ดอกสีขาว.

• หน่อย - ว. นิดหนึ่ง, น้อยหนึ่ง, ไม่มาก, เช่น ขอหน่อย เดินอีกหน่อยก็ถึง: ประเดี๋ยว, ไม่ช้า, ไม่นาน, เช่น รอหน่อย กินเหล้ามาก ๆ อีกหน่อยก็ตาย.

• หน็อยแน่ - ว. คำ ที่เปล่งออกมาเมื่อไม่พอใจหรือผิดหวัง เช่น หน็อยแน่ ! ทำผิดแล้วยังจะอวดดีอีก.

• หนัก - ว. มีน้ำหนักมาก, ตรงข้ามกับ เบา: แรง เช่น ฝนตกหนัก, รุนแรง เช่น รบหนัก ไข้หนัก, มาก เช่น บุญหนักศักดิ์ใหญ่: ที่ให้ผลช้ากว่าปรกติ เช่น ทุเรียนหนัก ข้าวหนัก. หนักกบาล, หนักกบาลหัว {ปาก} ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะแก่คาบ้าน ก็ไม่หนักกบาลหัวใคร {เพลงพื้นบ้าน}, หนักกะลาหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า. หนักกะลาหัว {ปาก} ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะทำอย่างนี้แล้วมันหนักกะลาหัวใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า. หนักข้อ ก. กำเริบ เช่น เด็กคนนี้ชักจะหนักข้อขึ้นทุกวัน พ่อแม่ว่ากล่าวอย่างไรก็ไมฟั่ง. ว. รุนแรง เช่น เดี๋ยวนี้โจรผู้ร้ายมักกระทำการหนักข้อ. หนักใจ ก. วิตก เช่น เขาหนักใจในการสอบครั้งนี้, หนักอก ก็ว่า. ว. ลำบากใจ เช่น เขารู้สึกหนักใจที่ต้องไปค้ำประกันลูกของเพื่อน, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ หนักอก เป็นหนักอกหนักใจ. หนักท้อง ว. พอให้อิ่ม, พอประทังหิว, เช่น กินพอให้หนักท้อง. หนักนิดเบาหน่อย ว. เกินพอดีไปบ้างหรือน้อยกว่าพอดีไปบ้าง เช่น เป็นสามีภรรยากัน หนักนิดเบาหน่อยก็ควรอภัยให้กัน. หนักแน่น ว. มั่นคง, ไม่ท้อถอย, เช่น เขามีใจหนักแน่นไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใด ๆ ทั้งสิ้น: ไม่โกรธง่าย เช่น เขาเป็นคนใจคอหนักแน่น ไม่โกรธใครง่าย ๆ: ไม่เบา เช่น ต้องทำใจให้หนักแน่น อย่าเชื่อใครง่าย ๆ. หนักปาก ว. ไม่ทันได้พูด เช่น คุยกันอยู่ตั้งนานหนักปากไปหน่อยเลยไม่ได้ถามว่าชื่ออะไร. หนักแผ่นดิน {สำ} ว. ไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม. หนักมือ ว. มากไป เช่น แกงหม้อนี้ใส่เกลือหนักมือไปหน่อย, แรงไป เช่น เด็กเล่นตุ๊กตาหนักมือไปหน่อย แขนตุ๊กตาเลยหลุด: กำเริบ เช่น โจรผู้ร้ายหนักมือขึ้นทุกวัน. หนักไม่เอา เบาไม่สู้ {สำ} ว. ไม่มีความอดทนที่จะทำการงาน. หนักสมอง ว. ที่ต้องใช้ความคิดมาก เช่น ปัญหาเศรษฐกิจเป็นปัญหาหนักสมอง, หนักหัว ก็ว่า. หนักหน่วง ว. จริงจัง, มาก, ยิ่ง, เช่น เขาพยายามอย่างหนักหน่วงเพื่อส่งเสียให้ลูกเรียน. หนักหนา, หนักหนาสากรรจ์ ว. มากยิ่ง, ยิ่งนัก, ร้ายแรง, เช่น ความผิดครั้งนี้หนักหนาทีเดียว อาจจะต้องถูกไล่ออกจากงาน, นักหนา ก็ใช้.หนักหน้า ก. มีภาระต้องรับผิดชอบทั้งหมด เช่น เรื่องนี้หัวหน้าคณะหนักหน้าอยู่คนเดียว. หนักหัว ว. ที่ต้องใช้ความคิดมาก เช่น ปัญหาเศรษฐกิจเป็นปัญหาหนักหัว, หนักสมอง ก็ว่า: {ปาก} เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะสุกคาขั้ว ก็ไม่หนักหัวใคร {เพลงพื้นบ้าน}, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักกะลาหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า. หนักหัวกบาล {ปาก} ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะไปที่ไหน ก็ไม่เห็นจะหนักหัวกบาลใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักกะลาหัว หรือ หนักหัว ก็ว่า. หนักอก ก. วิตก เช่น อย่าประพฤติตัวเหลวไหลทำให้พ่อแม่หนักอก,หนักใจ ก็ว่า. ว. ลำบากใจ เพราะต้องแบกภาระไว้มาก เช่น ปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำเป็นปัญหาหนักอกของรัฐบาล, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ หนักใจ เป็น หนักอกหนักใจ.