ความหมาย

• 
  

  ดูใน หมอ ๑.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หมอน้อย ๒ - น. ชื่อพรรณไม้หลายชนิด หลายสกุล หลายวงศ์ เช่น Murraya koenigii {L.} Spreng. ในวงศ์ Rutaceae ไม้พุ่ม ใบมีขนนุ่ม, หอมแขก ก็เรียก, ชนิด Vernonia cinerea {L.} Less ในวงศ์ Compositae ไม้ล้มลุก, หญ้าดอกขาว ก็เรียก, ชนิดPlantago major L. ในวงศ์ Plantaginaceae ไม้ล้มลุก, หญ้าเอ็นยืด ก็เรียก, ทั้งสามชนิดใช้ทำยาได้.

• หมอบ - [หฺมอบ] ก. กิริยาที่คู้เข่าลงและยอบตัวให้ท่อนแขนส่วนล่างราบอยู่กับพื้น, ยอบตัวลงในอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น: {ปาก} สิ้นเรี่ยวสิ้นแรง, ลุกไม่ขึ้น, เช่น ถูกตีเสียหมอบ เป็นไข้เสียหมอบ. หมอบกระแต {สำ} ก. หมอบนิ่งไม่มีทางสู้.หมอบกราบ ก. หมอบแล้วน้อมศีรษะลงจดมือที่ประนมอยู่กับพื้น. หมอบราบคาบแก้ว {สำ} ก. ยอมตามโดยไม่ขัดขืน, ยอมแพ้โดยดี.

• หม่อม - น. คำนำหน้านามสตรีสามัญที่เป็นภรรยาของกรมพระราชวังบวรสถานมงคล เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หรือหม่อมเจ้า: ภรรยาที่เป็นสามัญชนของกรมพระราชวังบวรสถานมงคล เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หรือหม่อมเจ้า, หม่อมห้าม ก็เรียก: {โบ} เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หรือหม่อมเจ้า ที่ต้องโทษถูกถอดจากฐานันดรศักดิ์, คำนำหน้านามสตรีสามัญที่ไม่มีบรรดาศักดิ์ซึ่งเป็นภรรยาของบุคคลในตระกูลบุนนาคที่ได้รับยกย่องเป็นพิเศษ เช่น หม่อมปาน หม่อมรอด, คำนำหน้านามบุคคลที่เป็นบุตรขุนนางผู้ใหญ่ เช่น หม่อมบุนนาค สมัยกรุงธนบุรี. หม่อมเจ้า น. สกุลยศของพระโอรสหรือพระธิดาในสมเด็จเจ้าฟ้า ซึ่งประสูติแต่มารดาที่เป็นหม่อมเจ้าหรือสามัญชน, สกุลยศของพระโอรสหรือธิดาในพระองค์เจ้า. หม่อมฉัน {ราชา} ส. คำใช้แทนตัวผู้พูดสำหรับเจ้านายที่มีศักดิ์เสมอกันหรือสำหรับผู้หญิงใช้พูดกับเจ้านาย, คำที่พระมหากษัตริย์ใช้แทนพระองค์เมื่อมีพระราชดำรัสกับพระบรมวงศานุวงศ์และพระราชวงศ์ต่างประเทศ, โบราณใช้ว่า กระหม่อมฉัน. หม่อมราชนิกุล, หม่อมราชนิกูล น. อิสริยยศที่พระราชทานแก่หม่อมราชวงศ์ชายที่รับราชการมีความชอบ อยู่ระหว่างหม่อมเจ้ากับหม่อมราชวงศ์ เช่น หม่อมราโชทัย {หม่อมราชวงศ์กระต่าย อิศรางกูร} หม่อมทวีวงศ์ถวัลยศักดิ์ {หม่อมราชวงศ์เฉลิมลาภ ทวีวงศ์} ถ้าเทียบกับบรรดาศักดิ์ฝ่ายขุนนาง อยู่ระหว่างพระยากับพระ ในสมัยกรุงศรีอยุธยาใช้ว่า เจ้าราชนิกุล ซึ่งรวมทั้งหม่อมเจ้าหม่อมราชวงศ์ ที่สืบสายราชสกุลห่างไกลมาหลายชั้นตลอดจนพระองค์เจ้าหรือหม่อมเจ้าที่ห่างออกไป เจ้าราชนิกุลนี้ครั้งต้นพระบรมราชจักรีวงศ์ มีคำเรียกว่าคุณว่าหม่อม ต่อมารัชกาลที่ ๔ โปรดให้เปลี่ยนใช้คำว่า หม่อม แทนคำว่า เจ้า, หม่อมราชินิกูล ก็เรียก. หม่อมราชวงศ์ น. สกุลยศของบุตรหรือธิดาของหม่อมเจ้า. หม่อมราชินิกูล ดู หม่อมราชนิกุล, หม่อมราชนิกูล. หม่อมหลวง น. สกุลยศของบุตรหรือธิดาของหม่อมราชวงศ์. หม่อมห้าม น. สตรีผู้ที่เนื่องในพระราชวงศ์หรือสตรีสามัญที่เป็นภรรยาของเจ้านาย, เดิมเรียกว่า ห้าม ต่อมาเรียกว่า นางห้าม หม่อมห้าม และ หม่อม ตามลำดับ.

• หมอย - [หฺมอย] น. ขนที่ของลับ: เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นเส้นเป็นฝอยที่ปลายฝักข้าวโพด ว่า หมอยข้าวโพด. {ถิ่น–พายัพ} เรียกหนวด ว่า หมอยปาก เครา ว่า หมอยคาง ขนรักแร้ ว่า หมอยแร้.

• หม้อห้อม - {ถิ่น–พายัพ} น. เรียกเสื้อคอกลม แขนสั้น ผ่าอกตลอด มักย้อมสีนํ้าเงินเข้มหรือดำ ว่า เสื้อหม้อห้อม, เขียนเป็น ม่อห้อม หรือ ม่อฮ่อม ก็มี.