[หฺมอย] น. ขนที่ของลับ: เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นเส้นเป็นฝอยที่ปลายฝักข้าวโพด ว่า หมอยข้าวโพด. {ถิ่น–พายัพ} เรียกหนวด ว่า หมอยปาก เครา ว่า หมอยคาง ขนรักแร้ ว่า หมอยแร้.