ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นท้อ. {ดู ท้อ ๒}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หมากมาศ - ดู มะแข่น.

• หมากหนาม - ดู เล็บเหยี่ยว.

• หมากหอมควาย - น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. {พจน. ๒๔๙๓}.

• หมาง - ก. {โบ} กระดาก เช่น หมางกัน คือ กระดากกัน หมางหน้า คือ กระดากหน้า, อาการที่ห่างเหินกันเพราะขุ่นเคืองใจหรือผิดใจกันเป็นต้น เช่น คนคู่นี้แต่ก่อนก็ดูสนิทสนมกันดี แต่เดี๋ยวนี้ดูเขาหมางกันไป, หมาง ๆ ก็ว่า, มักใช้เข้าคู่กับคำ อื่น เช่น บาดหมาง หมองหมาง หมางใจ. หมางใจ ก. ผิดใจ, ขุ่นเคืองใจ. หมางเมิน ก. ห่างเหินเพราะขุ่นเคืองใจจนไม่อยากเห็นหน้า.

• หมาด - ว. แห้งไม่สนิท, เกือบแห้ง, เช่น ผ้านี้ยังหมาดอยู่.