ก. {โบ} กระดาก เช่น หมางกัน คือ กระดากกัน หมางหน้า คือ กระดากหน้า, อาการที่ห่างเหินกันเพราะขุ่นเคืองใจหรือผิดใจกันเป็นต้น เช่น คนคู่นี้แต่ก่อนก็ดูสนิทสนมกันดี แต่เดี๋ยวนี้ดูเขาหมางกันไป, หมาง ๆ ก็ว่า, มักใช้เข้าคู่กับคำ อื่น เช่น บาดหมาง หมองหมาง หมางใจ. หมางใจ ก. ผิดใจ, ขุ่นเคืองใจ. หมางเมิน ก. ห่างเหินเพราะขุ่นเคืองใจจนไม่อยากเห็นหน้า.