ความหมาย

• 
  

  น. ระเบียบ, หมู่. {ดู กบิล ๒}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะบี้ - {ถิ่น–อีสาน} น. ผีเสื้อ. {ดู ผีเสื้อ ๑}.

• กะบึงกะบอน - ก. มีท่าทีโกรธอย่างแสนงอน, กะบอนกะบึง ก็ว่า.

• กะบุด - ดู กัง.

• กะปริดกะปรอย - [-ปฺริด-ปฺรอย] ว. มีอาการออกหรือไหลออกน้อย ๆ หยุดบ้าง ออกบ้าง, อาการที่ฝนตกน้อย ๆ ตก ๆ หยุด ๆ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่เป็นลํ่าเป็นสัน, กะปริบกะปรอย ก็ว่า.

• กะปริบ - [-ปฺริบ] ก. กะพริบ, มักใช้ซํ้าคำว่า กะปริบ ๆ หมายความว่า กะพริบถี่ ๆ เช่น ทำตากะปริบ ๆ, ปริบ ๆ ก็ว่า. กะปริบกะปรอย [-ปฺริบ-ปฺรอย] ว. มีอาการออกหรือไหลออกน้อย ๆ หยุดบ้าง ออกบ้าง, อาการที่ฝนตกน้อย ๆ ตก ๆ หยุด ๆ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่เป็นล่ำเป็นสัน, กะปริดกะปรอย ก็ว่า.