ความหมาย

• 
  

  {ปาก} ว. มีความประพฤติเละเทะหมกมุ่นในอบายมุข เช่น เขาเป็นคนหยำเป: อาการที่เมามายจนครองสติไม่อยู่ ในคำว่า เมาหยำเป.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หยำเหยอะ, หยำแหยะ - [หฺยำเหฺยอะ, หฺยำแหฺยะ] ว. อาการที่เคี้ยวซ้ำ ๆ น่ารังเกียจ, อาการที่พูดซ้ำซากน่าเบื่อ.

• หยิก - ก. ใช้เล็บ ๒ เล็บตามปรกติเป็นเล็บนิ้วหัวแม่มือกับเล็บนิ้วชี้จิกลงไปที่เนื้อแล้วบิด, ใช้นิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้หนีบเนื้อแล้วบิด. ว. งอ, หงิก, ยู่ยี่, {ใช้แก่ผม ขน หรือใบไม้}. หยิกแกมหยอก {สำ} ก. เหน็บแนมทีเล่นทีจริง. หยิกเล็บ ก. ใช้เล็บหัวแม่มือกดลงบนดินเหนียวหรือขี้ผึ้งเป็นต้นเพื่อทำเครื่องหมายไว้. หยิกเล็บเจ็บเนื้อ {สำ} เมื่อกระทำความเดือดร้อนให้แก่คนใกล้ชิดก็จะมีผลกระทบถึงตัวผู้กระทำหรือคนในพวกเดียวกันด้วย เช่น ฟ้องร้องพี่น้องกันเองเป็นการหยิกเล็บเจ็บเนื้อ. หยิกหย็อง ก. หยิกเป็นฝอย เช่น ผมหยิกหย็อง.

• หยิ่ง - ว. จองหอง, อวดดี, ลำพอง, ถือตัว.

• หยิบ - ก. เอานิ้วมือจับขึ้น. น. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบมือ ก็เรียก. หยิบผิด {โบ} ก. สรรหาเอาผิดจนได้, จับผิด. หยิบมือ น. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบ ก็เรียก. หยิบมือเดียว {สำ} น. จำนวนน้อยมาก เช่น มีทหารแค่หยิบมือเดียวจะไปรบกับใครเขาได้. หยิบยก ก. ยกขึ้นอ้าง เช่นหยิบยกเรื่องอดีตขึ้นมาพูด, {กลอน} ยกหยิบ. หยิบยืม ก. ยืมสิ่งของบางอย่างที่พอหยิบได้. หยิบหย่ง, หยิบโหย่ง ว. กรีดกราย, ทำอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน, เช่น ท่าทางหยิบโหย่งอย่างนี้ จะไปทำมาหากินอะไรได้.

• หยิม ๆ - ว. อาการที่ฝนตกพรำประปราย.