ความหมาย

• 
  

  ว. จองหอง, อวดดี, ลำพอง, ถือตัว.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หยิบ - ก. เอานิ้วมือจับขึ้น. น. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบมือ ก็เรียก. หยิบผิด {โบ} ก. สรรหาเอาผิดจนได้, จับผิด. หยิบมือ น. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบ ก็เรียก. หยิบมือเดียว {สำ} น. จำนวนน้อยมาก เช่น มีทหารแค่หยิบมือเดียวจะไปรบกับใครเขาได้. หยิบยก ก. ยกขึ้นอ้าง เช่นหยิบยกเรื่องอดีตขึ้นมาพูด, {กลอน} ยกหยิบ. หยิบยืม ก. ยืมสิ่งของบางอย่างที่พอหยิบได้. หยิบหย่ง, หยิบโหย่ง ว. กรีดกราย, ทำอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน, เช่น ท่าทางหยิบโหย่งอย่างนี้ จะไปทำมาหากินอะไรได้.

• หยิม ๆ - ว. อาการที่ฝนตกพรำประปราย.

• หยี่ - [หฺยี่] {โบ} น. ผ้าพื้นขาวปักด้วยด้ายเป็นดอกดวงต่าง ๆ.

• หยี ๑ - ก. หรี่ {ใช้แก่ตา} ในคำว่า หยีตา. ว. หรี่, ที่แคบเรียวเล็ก, ในคำว่า ตาหยี.

• หยี ๒ - {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ชื่อไม้ต้น ๓ ชนิดในสกุล Dialium วงศ์ Leguminosae ผลมีเมล็ดเดียว เมื่อแก่เปลือกกรอบสีดำ เนื้อหุ้มเมล็ดสีนํ้าตาล รสเปรี้ยวอมหวาน คือ ชนิด D. indicum L. ลูกหยีที่เป็นของกินเล่นส่วนใหญ่เป็นผลของต้นนี้, กาหยีเขา ก็เรียก, หยีท้องบึ้ง {D. platysepalum Baker}, และชนิด D. cochinchinense Pierre ชนิดหลังนี้ เขลง ก็เรียก, อีสานเรียก นางดำ.