กลับ
คำว่า
กะป้ำกะเป๋อ
ความหมาย
ว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, ป้ำเป๋อ หรือ ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ก็ว่า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กะปิ
- น. ของเค็มทำด้วยเคยกับเกลือโขลกและหมักไว้ใช้ปรุงอาหาร, เยื่อเคย ก็ว่า. {พม่า ว่า งาปิ}.
กะปุ่ม
- {ถิ่น–อีสาน} น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง. {ดู กระปุ่ม}.
กะปูด
- น. ชื่อนกขนาดกลางในวงศ์ Cuculidae ปากแหลมสั้นหนา ตาสีแดง ลำตัวเพรียว หัว คอ และลำตัวมีขนสีดำ ปีกสั้นสีน้ำตาลแดง หากินตามพื้นป่าโปร่งบินได้ในระยะสั้น ๆ ร้องเสียง “ปูด ๆ” มี ๓ ชนิด คือ กะปูดใหญ่ [Centropus sinensis {Stephens}] กะปูดเล็ก [C. bengalensis {Gmelin}] และกะปูดนิ้วสั้น {C. rectunguis Strickland), ปูด หรือ กระปูด ก็เรียก, พายัพเรียก ก้นปูด.
กะปูดหลูด
- ก. บวมไปทั้งตัว. {ปาเลกัว}.
กะผลุบกะโผล่
- [-ผฺลุบ-โผฺล่] ก. อาการที่ผลุบลงแล้วโผล่ขึ้น เช่น ปลากะผลุบกะโผล่ขึ้นมาหายใจ, อาการที่ผลุบเข้าไปแล้วโผล่ออกมา เช่น มากะผลุบกะโผล่อยู่หลังเวทีทำไม, จม ๆ ลอย ๆ เช่น ขอนลอยน้ำกะผลุบกะโผล่, โดยปริยายหมายความว่า ไปหรือมาไม่สม่ำเสมอ เช่น ถ้าจะมาช่วยงานก็ขอให้มาสม่ำเสมอ อย่ากะผลุบกะโผล่มาบ้างไม่มาบ้าง, ผลุบโผล่ ๆ หรือ ผลุบ ๆ โผล่ ๆก็ว่า.