ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่ชายผ้าหรือใบไม้เป็นต้นถูกลมพัดปลิวสะบัดหรือปลิวพลิกไปมา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หวะ - ว. เป็นแผลลึก เช่น ถูกฟันหลังหวะ.

• หวัง - ก. คาดว่าจะได้, ปองไว้, หมายไว้. หวังใจ, หวังใจว่า ก. คาดว่า {มักใช้ในทางที่ดี} เช่น ข้าพเจ้าหวังใจว่าท่านคงจะประสบความสำเร็จ. หวังดี ก. มีความปรารถนาที่ดี.

• หวัด ๑ - น. อาการที่เยื่อของอวัยวะที่เป็นเครื่องหายใจอักเสบ มักทำให้เสียงแห้งและนํ้ามูกไหล.

• หวัด ๒, หวัด ๆ - ว. ไม่บรรจง เช่น เขียนหวัด, คร่าว ๆ เช่น ร่างภาพอย่างหวัด ๆ, สะเพร่า, ไม่ตั้งใจทำให้เรียบร้อย, เช่น ทำงานหวัด ๆ.

• หวั่น - ก. พรั่น, มีอาการกริ่งเกรงไป. หวั่นกลัว, หวั่นเกรง ก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง. หวั่นใจ ก. มีความรู้สึกพรั่นใจไปเอง, มีอาการกริ่งเกรงไป. หวั่นวิตก ก. มีความรู้สึกกังวลใจ. หวั่นหวาด ก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.หวั่นไหว ก. สั่นสะเทือน, โอนเอน, เช่น จิตใจหวั่นไหวไปตามอารมณ์, ครั่นคร้าม เช่น ไม่หวั่นไหวต่อภยันตรายใด ๆ. ว. อาการที่สั่นสะเทือนมาก {ใช้แก่เสียง} เช่น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.