ก. เอาแขนทั้ง ๒ ข้างรวบสิ่งของไป: ขนสมบัติย้ายไป เช่น หอบข้าวหอบของ หอบลูกหอบเต้า: พัดพาไป เช่น ลมหอบเมฆฝนไปหมด. น. ปริมาณของฟืนหรือผักหญ้าเป็นต้นที่พอ ๒ แขนรวบได้ เรียกว่า หอบหนึ่ง. หอบหิ้ว ก. ทั้งหอบทั้งหิ้ว: ร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ทอดทิ้งกัน เช่น คนคู่นี้ถึงจะยากจนอย่างไรเขาก็หอบหิ้วกันไป.