ความหมาย

• 
  

  ก. จูบ: ได้รับกลิ่นดี. ว. มีกลิ่นดี, ตรงข้ามกับเหม็น. หอมหวน ก. หอมตลบ. หอมหื่น {วรรณ} ก. หอมยวนใจ เช่นหอมหื่นรื่นรสเพี้ยง กลิ่นเนื้อนวลนางฯ {เห่ชมไม้}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ห้อม ๒, ห้อมเมือง - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นคราม. [ดูคราม ๓ {๒}].

• หอม ๓ - ก. เก็บ, รวบรวม, ในความว่า เก็บหอมรอมริบ. หอมยับ {โบ} ก. รวบเก็บไว้ เช่น ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นเครื่องประดับซึ่งให้หอมยับทรัพย์หนใด {ม. คำหลวงหิมพานต์}.

• หอมแขก - ดู หมอน้อย ๒.

• หอมแดง - น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Eleutherine bulbosa {Mill.} Urb. ในวงศ์ Iridaceae ใบแบนคล้ายใบหมากแรกเกิด ดอกสีขาวนวล หัวสีแดงเข้ม รสขมเผ็ดซ่า ใช้ทำยาได้, ว่านหอมแดง ก็เรียก.

• หอมกราย - {ถิ่น–จันทบุรี} น. ต้นขี้อ้าย. [ดู ขี้อ้าย {๑}].