[หัดถะ-, หัด] น. มือ: ศอกหนึ่ง: งวงช้าง. {ป.: ส. หสฺต}. หัตถกรรม น. งานช่างที่ทำด้วยมือโดยถือประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก. {ป. หตฺถ + ส. กรฺมนฺ: ป. หตฺถกมฺม}. หัตถการ, หัตถกิจ น. การทำด้วยฝีมือ, การช่าง. หัตถบาส น. ระยะระหว่างพระสงฆ์ที่นั่งทำสังฆกรรมหรือระหว่างพระภิกษุ สามเณร กับคฤหัสถ์ผู้ถวายของ ห่างกันไม่เกินศอกหนึ่ง. {ป.หตฺถปาส}. หัตถพันธ์, หัตถาภรณ์, หัตถาลังการ น. สร้อยมือ. หัตถศาสตร์ น. วิชาเกี่ยวกับการทำนายจากเส้นลายมือ. หัตถศิลป์ น. ศิลปะในการผลิตสิ่งต่าง ๆ ด้วยมือ โดยถือความงามเป็นหลัก. {ป.}. หัตถศึกษา น. การศึกษาที่เน้นในเรื่องการประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ ด้วยมือ.