ความหมาย

• 
  

  ก. เถียง, คัดค้าน, เช่น อย่ามาหือนะ เขาไม่กล้าหือ. หือไม่ขึ้น ก. เถียงไม่ได้, คัดค้านไม่ได้, ไม่กล้าเถียง, ไม่กล้าคัดค้าน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หื้อ ๒ - {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} ก. ให้, แต่งตั้ง.

• หือรือโหด - {กลอน} ก. หฤโหด, ชั่วร้าย, เลวทราม, เช่น แม้อันว่าเฒ่าหือรือโหดหีนชาติทาสเมถุน {ม. ร่ายยาว ชูชก}.

• หุง - ก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งสุกด้วยวิธีต้มหรือเคี่ยวเป็นต้น เช่น หุงข้าว หุงยา, ใช้ความร้อนสูงทำให้สีของผิวสิ่งของบางชนิดเปลี่ยนไป เช่น หุงพลอย. หุงข้าว ก. เอาข้าวสารและน้ำใส่หม้อตั้งบนเตาไฟให้ร้อนจนเดือดแล้วปลงลงเช็ดน้ำ จากนั้นยกขึ้นดงบนเตาไฟจนสุก เรียกว่า หุงเช็ดน้ำ ถ้าเคี่ยวจนน้ำแห้งไปเองโดยไม่ต้องเช็ดน้ำ เรียกว่า หุงไม่ต้องเช็ดน้ำ, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หุงข้าวด้วยหม้อไฟฟ้า. หุงข้าวประชดหมา {สำ} ก. ทำประชดหรือแดกดัน ซึ่งรังแต่จะเสียประโยชน์, มักพูดเข้าคู่กับ ปิ้งปลาประชดแมว ว่า หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว. หุงขี้ผึ้ง ก. เอาขี้ผึ้งแท้ผสมกับหัวกะทิหรือน้ำมันมะพร้าวเป็นต้นแล้วเคี่ยวกับใบเตยหรือดอกไม้บางชนิด เช่น ดอกมะลิดอกกระดังงา สำหรับใช้สีปากเพื่อกันน้ำหมากเลอะริมฝีปากหรือเพื่อป้องกันริมฝีปากแตก.

• หุต- - [หุตะ-] น. การบูชา, การบูชาไฟ. {ป., ส.}. หุตโกวิท น. ผู้ฉลาดในการบูชา. หุตาจารย์ น. ผู้รู้ในการบูชา.

• หุตาจารย์ - ดู หุต-.