ความหมาย

• 
  

  [ออ] พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เรียกว่า ออ อ่าง เป็นอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะต้น, ใช้นำตัว ย ให้ผันอย่างอักษรกลาง มี ๔ คำ คือ อย่า อยู่ อย่าง อยาก, ใช้เป็นรูปสระออ เช่น รอ ปอ และประสมเป็นสระ อือ เอือ เออ เช่น มือ เถือ เธอ

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อ ๒ - [อะ] เป็นอักษรใช้นำหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บอกความปฏิเสธหรือตรงกันข้าม แปลว่า ไม่ หรือ ไม่ใช่ เช่น อศุภ {ไม่งาม} อธรรม {ไม่ใช่ธรรม}: ใช้เป็น อน เมื่ออยู่หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อเนก {อน + เอก} อนาจาร {อน + อาจาร}. {ป., ส.}.

• อเจลก, อเจละ - [อะเจ-ลก] น. คนไม่นุ่งผ้า, คนเปลือย, ชีเปลือย. {ป.}.

• อเนก, อเนก- - [อะเหฺนก, อะเหฺนกกะ-] ว. มาก, หลาย, เช่น อเนกประการ. {ป., ส.}. อเนกประสงค์ [อะเหฺนกปฺระสง] ว. ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง แล้วแต่ความต้องการ. อเนกวิธ [อะเหฺนกกะวิด] ว. หลายอย่าง, ต่าง ๆ. อเนกอนันต์ [อะเหฺนกอะนัน] ว. มากมาย, มากหลาย, {ปาก} ใช้ว่าอเนกอนันตัง.

• อเนกคุณ - [อะเหฺนกคุน] น. {๑} ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้ {พจน. ๒๔๙๓}. {๒} ดู ตำแยตัวผู้, ตำแยแมว.

• อเนกรรถประโยค - [อะเนกัดถะปฺระโหฺยก] น. ประโยคใหญ่ที่มีใจความสำคัญอย่างน้อย ๒ ใจความมารวมกัน และใจความนั้น ๆ จะต้องมีลักษณะเป็นประโยคโดยมีสันธานเป็นบทเชื่อมหรือละสันธานไว้ในฐานที่เข้าใจ.