[อะนัน, อะนันยะ-] ว. ไม่ใช่อื่น. {ป. อนญฺญ}. อนัญคติ [-คะติ] น. หนทางเดียว: ความจำเป็น. {ป. อนญฺญคติ}. อนัญสาธารณ์ [-สาทาน] ว. เป็นพิเศษไม่ทั่วไปแก่คนอื่น. {ป. อนญฺญสาธารณ}.