กลับ
คำว่า
กะล่อน ๒
ความหมาย
ว. อาการที่พูดคล่อง แต่ไม่จริงเป็นส่วนมาก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กะลอม
- {ถิ่น–อีสาน} น. ชะลอม, เครื่องสานชนิดหนึ่งรูปทรงกระบอก สานด้วยตอกเป็นด้น ตาห่าง ๆ สำหรับใส่สิ่งของ เช่น ถ่าน.
กะล่อมกะแล่ม
- ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด: พูดอ้อมแอ้มพอให้ผ่านไป, พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป, โดยปริยายหมายความว่า ทำพอให้ผ่าน ๆ ไป: กล้อมแกล้ม ก็ว่า.
กะล่อยกะหลิบ
- ว. คล่องแคล่วว่องไวในการใช้มืออย่างแนบเนียนน่าดู เช่น เด็กคนนี้รู้จักเปิบข้าวดูกะล่อยกะหลิบ: ดูเหมือนเร็ว ๆ นี้ เช่น ดูกะล่อยกะหลิบเมื่อไม่นานมานี่เอง ล่วงเข้ามาหลายเดือนแล้ว.
กะละแม
- น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียว กะทิ และนํ้าตาลโตนดหรือน้ำตาลมะพร้าว กวนจนเหนียวเป็นสีดำ. {เทียบ อ. caramel: เทียบโปร. ว่า caramelo}.
กะละปังหา
- น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด ชั้น Anthozoa ตัวมีขนาดเล็ก รูปร่างทรงกระบอก อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม สร้างเปลือกเป็นโครงร่างแข็งเชื่อมต่อเนื่องกันไปลักษณะคล้ายกิ่งไม้ มีสีต่างกันตามแต่ชนิด บางชนิดมีขนาดใหญ่และแข็ง นิยมนำมาทำเป็นลูกปัด เครื่องประดับ พวกที่อยู่ในอันดับ Gorgonacea มีสีแดง เหลือง ส้ม ม่วง พวกที่อยู่ในอันดับ Antipatharia มีสีดำ, กัลปังหา ก็เรียก. {เทียบ ม. kalam pangha}.