ความหมาย

• 
  

  [อะนุชาด, อะนุชาดตะ-] น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. {ป., ส.}. อนุชาตบุตร น. บุตรที่มีคุณสมบัติเสมอด้วยบิดามารดา. {ส. อนุชาตปุตฺร: ป. อนุชาตปุตฺต}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อนุชิต - ก. ชนะเนือง ๆ เช่น อนุชิตชาญชัย.

• อนุญาโตตุลาการ - น. บุคคลที่คู่กรณีพร้อมใจกันตั้งขึ้นเพื่อให้ชำระตัดสินในข้อพิพาท.

• อนุญาต - ก. ยินยอม, ยอมให้, ตกลง. {ป. อนุญฺญาต}.

• อนุตร- - [อะนุดตะระ-] ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. {ป., ส. อนุตฺตร}.

• อนุทิน - น. สมุดบันทึกประจำวัน.