ความหมาย

• 
  

  [อะภะวะ-] น. ความไม่มี, ความเสื่อม, ความเสียหาย. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อภัพ, อภัพ- - [อะพับ, อะพับพะ-] ว. ไม่สมควร, เป็นไปไม่ได้. {ป. อภพฺพ: ส. อภวฺย}. อภัพบุคคล [อะพับพะบุกคน] น. คนไม่สมควร. {ป. อภพฺพปุคฺคล}. อภัพผล [อะพับพะผน] น. ผลที่ไม่สมควร, ผลทราม.

• อภัย, อภัย- - [อะไพ, อะไพยะ-] น. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว. {ป., ส.}, นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ, ให้อภัย หมายความว่า ยกโทษให้. ก. ยกโทษ เช่น ฉันอภัยให้เธอ. อภัยทาน [อะไพยะทาน] น. การให้ความไม่มีภัย เช่น ให้อภัยทาน. ว. ที่ให้ความไม่มีภัย เช่น เขตอภัยทาน. {ป.}. อภัยโทษ [อะไพยะโทด] {กฎ} น. การยกโทษ เปลี่ยนโทษหนักเป็นเบา หรือลดโทษให้.

• อภิ - คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. {ป.}.

• อภิเนษกรมณ์ - [อะพิเนดสะกฺรม] น. การออกบวชเพื่อคุณอันยิ่งใหญ่. {ส. อภิ + นิษฺกฺรมณ: ป. อภินิกฺขมน}.

• อภิเลปน์ - น. การลูบไล้: เครื่องลูบไล้, ของหอม. {ป.}.