กลับ
คำว่า
อภิชฌา
ความหมาย
[อะพิดชา] น. ความโลภ, ความอยากได้. {ป.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อภิชน, อภิชน-
- [อะพิชน, อะพิชะนะ-] น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. {ป., ส.}. อภิชนาธิปไตย [-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. {ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย}. {อ. aristocracy}.
อภิชนาธิปไตย
- ดู อภิชน, อภิชน-.
อภิชัย
- น. ความชนะ: การปราบปราม. {ป., ส.}.
อภิชาต, อภิชาต-
- [อะพิชาด, อะพิชาดตะ-] ว. เกิดดี, มีตระกูล. {ป., ส.}. อภิชาตบุตร น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อติชาตบุตร ก็ว่า. {ส. อภิชาตปุตฺร: ป. อภิชาตปุตฺต}.
อภิชิต
- ว. มีชัย, ชนะแล้ว. {ป., ส.}.