[อะพิลักขิด, อะพิลักขิดตะ-] ว. หมายไว้, กำหนดไว้. {ป.}. อภิลักขิตกาล, อภิลักขิตสมัย น. เวลาที่กำหนดไว้, วันกำหนด, {มักนิยมใช้แก่วันทำบุญคล้ายวันเกิดหรือวันทำพิธีประจำปี}.