ความหมาย

• 
  

  [อะ-] น. ฟ้าผ่า, อสนีบาต ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อสุภ, อสุภ- - [อะสุบ, อะสุบพะ-] ว. ไม่งาม, ไม่สวย,ไม่ดี. น. เรียกซากศพ ว่า อสุภ และเลือนไปเป็น อสภ และ อาสภ ก็มี. {ป.}. อสุภกรรมฐาน [-กำมะถาน] น. กรรมฐานที่ยึดเอาซากศพเป็นอารมณ์ เพื่อพิจารณาให้เห็นความไม่งามความไม่เที่ยงแท้ของสังขาร. {ป. อสุภกมฺมฏฺฐาน}. อสุภสัญญา น. การกำหนดรู้ว่าเป็นของไม่สวยงาม

• อสุร- - [อะสุระ-] น. อมนุษย์พวกหนึ่งเป็นศัตรูต่อเทวดา,แทตย์, ยักษ์, มาร, ผี. {ป., ส. อสุร}. อสุรกาย [อะสุระ-] น. สัตว์เกิดในอบายภูมิพวกหนึ่ง เชื่อกันว่าชอบเที่ยวหลอกหลอนคน, คู่กับ เปรต. {ป.}.

• อสุรา, อสุรี, อสุเรศ - {กลอน} น. อสูร, ยักษ์. {ป.}.

• อสูร - [อะสูน] น. ยักษ์, ในบทกลอนใช้ว่า อสุรา อสุรี หรือ อสุเรศ ก็มี. {ป. อสุร}.

• อห - [อะหะ] น. วัน, วันหนึ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาสในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สัปดาห์มาจาก ส. สปฺต + อห = ๗ วัน.