ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อเหยี่ยวขนาดใหญ่ชนิด Haliaeetusleucogaster {Gmelin} ในวงศ์ Accipitridae หัวและด้านล่างของลำตัวสีขาว ปีกสีเทา ทำรังแบบง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้บนชะง่อนหินหรือหน้าผา หากินใกล้แหล่งน้ำ กินปลาและงูทะเล.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ออก ๓ - ก. อาการที่เคลื่อนไปข้างนอกหรือพ้นจากที่ปิดบัง เช่น เลือดออก แดดออก, เคลื่อนจากที่ เช่น รถออก: ทำให้ปรากฏ เช่น ออกภาพทางโทรทัศน์ ออกลอตเตอรี่ ลอตเตอรี่ออก: ทำให้เกิดขึ้น มีขึ้น เช่น ออกกฎหมาย: พ้นภาวะ เช่น ออกจากงาน: แตก, ผลิ, งอก, เช่น ออกกิ่งออกใบอ่อน ออกราก: จ่าย เช่น ออกเงิน: แสดง เช่น ออกท่า: นำ เช่น ออกหน้า: เปลี่ยนการบรรเลงจากเพลงหนึ่งไปเป็นอีกเพลงหนึ่ง เช่น บรรเลงเพลงลมพัดชายเขาจบออกเพลงลมหวน: เป็นกริยาช่วย หมายความว่า ค่อนข้าง เช่น ใจออกจะโกรธ ออกฉุน. ว. ตรงข้ามกับ เข้า เช่น ทางออก: ขยาย, แยกเป็นคนละส่วน, เช่น คลี่ออก แบ่งออก: หลุดไปได้, สำเร็จไปได้, เช่น ร้องออก ถอนออก: ได้, ทำได้, เช่น อ่านออก นึกออก คิดออก: คำประกอบหลังคำอื่นเพื่อเน้นให้ความเด่นขึ้น เช่น ดำออกอย่างนี้: {โบ} ขึ้น เช่น ตะวันออก เมืองออก. ออกกำลัง ก. ใช้กำลัง: บริหารร่างกายเพื่อให้แข็งแรง. ออกของ ก. ติดต่อขอรับสิ่งของที่ส่งมาจากต่างประเทศจากกรมศุลกากร เช่น ไปออกของที่กรมศุลกากร. ออกขุนนาง {โบ} ก. เสด็จออกว่าราชการแผ่นดิน {ใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์}. ออกแขก ก. ต้อนรับแขก: แสดงต่อหน้าแขก, แสดงตัวในสังคม: อาการที่ลิเกตัวแขกออกมาบอกเรื่องที่จะแสดง. น. การแสดงลิเกตอนที่มีตัวแขกออกมาบอกเรื่องที่จะแสดง. ออกโขน ก. กระโดดโลดเต้นอึกทึกครึกโครมอย่างเล่นโขน, ทำท่าและออกเสียงเอะอะด้วยความโกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ออกยักษ์ เป็น ออกยักษ์ออกโขน. ออกไข้หัว {โบ} ก. อาการที่ไข้หัวผุดขึ้นมา, เป็นไข้หัว. ออกงาน ก. ไปปรากฏตัวในงานสังคม: {โบ} แสดงแก่ประชาชนหรือสังคมครั้งแรก {ใช้แก่วงมหรสพ โขน ละคร สตรีสาว}. ออกงิ้ว ก. แสดงอาการโกรธโดยทำท่าทางและส่งเสียงเอะอะตึงตังอย่างเล่นงิ้ว.ออกจะ ว. ค่อนข้างจะ เช่น เธอออกจะอ้วน ของออกจะแพง. ออกชื่อ, ออกนาม ก. บอกชื่อ, ขานชื่อ, แสดงชื่อ. ออกซุ้ม ก. บรรเลงทำนองเพลงสำเนียงลาวต่อท้ายเพลงเดี่ยวลาวแพนโดยเฉพาะ. ออกดอก ก. เกิดเป็นเม็ดตามผิวหนังเนื่องจากกามโรคเรื้อรัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เข้าข้อ เป็น เข้าข้อออกดอก: {ปาก} เอาเงินให้กู้เพื่อเก็บดอกเบี้ย. ออกดอกออกผล ก. ทำให้เกิดผลประโยชน์หรือกำไรเพิ่มพูนขึ้น. ออกเดือน {โบ} น. กำหนดเวลาที่ไพร่หลวงไพร่สมไม่ต้องมาทำงานให้ทางราชการหลังจากการเข้าเดือนในแต่ละปี เป็นจำนวนเดือน มากหรือน้อยเปลี่ยนแปลงไปตามสมัย เช่น เข้าเดือน ออกเดือน เข้าเดือน ออก ๒ เดือน เข้าเดือน ออก ๓ เดือน. {ดู เข้าเดือน ประกอบ}. ออกตัว ก. พูดกันตัวหรือแก้ตัวไว้ก่อน: ปลดเปลื้องสิ่งที่ตกหนักแก่ตัว: เริ่มเคลื่อนที่ครั้งแรก {ใช้แก่การแข่งขัน}: เอาไปทำผลประโยชน์ได้ เช่น ซื้อทองดีกว่าเพราะออกตัวได้ง่าย. ออกท่า, ออกท่าออกทาง ก. แสดงกิริยาอาการเป็นท่าทางต่าง ๆ. ออกทุกข์ ก. เลิกไว้ทุกข์. ออกทุน ก. ลงทุน, จ่ายเงินทำทุน. ออกโทรทัศน์ ก. ปรากฏตัวหรือแพร่ภาพทางโทรทัศน์. ออกไท้ {โบ: กลอน} น. คำเรียกผู้เป็นใหญ่ หมายถึง กษัตริย์ เช่น คิดปรานีออกไท้ รอยราชละห้อยไห้ ถึงลูกแลนะหัว ลูกเอยฯ {ลอ}. ออกนอกหน้า ว. แสดงความรู้สึกให้ปรากฏทางสีหน้า, แสดงอาการให้ปรากฏอย่างชัดแจ้ง. ออกบวช ก. ไปถือเพศเป็นพระหรือนักพรตอื่น ๆ: ทางศาสนาอิสลาม หมายถึง เลิกถือศีลอด.ออกเบอร์ น. วิธีการขายของด้วยการทำสลาก กำหนดตัวเลข มักใช้เลขท้าย ๒ ตัวของลอตเตอรี่รางวัลที่ ๑ เป็นเลขที่ได้รับของ. ออกปาก ก. พูดขอความช่วยเหลือ เช่น ออกปากขอแรงชาวบ้านมาช่วยงาน: พูดเชิงตำหนิ เช่น เขาใช้เงินเปลืองจนแม่ออกปาก. ออกผื่น ว. มีผื่นขึ้นตามตัว. ออกฝี, ออกฝีดาษ ก. เป็นฝีดาษ, {โบ} ออกไข้หัว. ออกพรรษา น. เรียกวันที่สิ้นสุดการจำพรรษาแห่งพระสงฆ์ คือ วันขึ้น ๑๕ คํ่า เดือน ๑๑ ว่า วันออกพรรษา, วันปวารณา หรือ วันมหาปวารณา ก็เรียก. ออกเพลงเร็ว ก. บรรเลงเพลงช้าแล้วเปลี่ยนเป็นเพลงเร็ว.ออกไฟ ก. เลิกอยู่ไฟ. ออกภาษา น. เพลงที่บรรเลงขับร้องทำนองออกสำเนียงภาษาต่างชาติ เช่น ออกภาษาแขก จีน ญวน ซึ่งนิยมใช้บรรเลงต่อท้ายเพลง ๓ ชั้นหรือเพลงเถา, ถ้าบรรเลงครบ ๑๒ ภาษา เรียกว่า ออกสิบสองภาษา. ออกมหาสมาคม ก. ออกที่ประชุมใหญ่ในพระราชพิธีสำคัญ, ใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์ ว่า เสด็จออกมหาสมาคม. ออกยักษ์ออกโขน ก. กระโดดโลดเต้นอึกทึกครึกโครมอย่างเล่นโขน, ทำท่าและออกเสียงเอะอะด้วยความโกรธ. ออกรส ว. มีรสมีชาติ, โดยปริยายหมายความว่า เป็นที่ชอบอกชอบใจ, สนุกสนาน.ออกรับ ก. รับเอาเสียเองเมื่อเขาว่าผู้อื่น. ออกรางวัล ก. ออกเลขรางวัลสลากกินแบ่ง: ออกเลขรางวัลโดยจับจากบัตรหรือชื่อของผู้เข้าร่วมงาน. ออกร้าน ก. เปิดร้านขายของหรือร้านอาหารเป็นการชั่วคราวในโอกาสใดโอกาสหนึ่ง เช่น ออกร้านในงานกาชาด ออกร้านอาหารในงานวันเกิด. ออกเรือน ก. แยกจากเรือนพ่อแม่ไปอยู่เรือนใหม่เนื่องในการมีผัว. ออกแรง ก. ใช้กำลัง, ใช้แรงงาน, ใช้ความพยายาม, โดยปริยายหมายความว่า วิ่งเต้นขอความช่วยเหลือในกิจที่ต้องประสงค์. ออกโรง ก. ออกแสดงเป็นครั้งแรกเมื่อได้ฝึกหัดมาแล้ว: แสดงด้วยตนเองเป็นครั้งคราว ในคำว่า ออกโรงเอง. ออกฤทธิ์ ก. สำแดงคุณหรือโทษให้ปรากฏ เช่น ยาออกฤทธิ์ ยาพิษออกฤทธิ์: {ปาก} อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น, แผลงฤทธิ์ ก็ว่า. ออกลาย {ปาก} ก. เริ่มแสดงความไม่ดีให้ปรากฏหลังจากที่แสร้งทำดีมาแล้ว.ออกลิงออกค่าง ก. ทำกิริยาซุกซนอยู่ไม่สุขอย่างลิงอย่างค่าง. ออกลูก ก. คลอดลูก. ออกลูกหมด ก. การบรรเลงต่อท้ายเพลงด้วยทำนองสั้น ๆ ก่อนลงจบ. ออกวัง {โบ: ปาก} ก. แยกจากวังหลวงไปอยู่วังส่วนพระองค์ {ใช้แก่พระเจ้าลูกยาเธอ}. ออกวิทยุ ก. กระจายเสียงทางวิทยุ. ออกสิบสองภาษา ดู ออกภาษา. ออกเสียง ก. เปล่งเสียง: ลงคะแนนเสียง: ลงคะแนนเลือกตั้ง: ออกความเห็น. ออกหน้าออกตา ก. แสดงให้ปรากฏอย่างเปิดเผย. ออกหัด ก. เป็นโรคหัด. ออกหาก ก. อาการที่ทำห่างเหินไม่ร่วมมือร่วมใจเหมือนเดิม ในคำว่า ตีตัวออกหาก เอาใจออกหาก. ออกอากาศ ก. กระจายเสียงทางวิทยุ, กระจายเสียงและแพร่ภาพทางโทรทัศน์. ออกซิเจน น. ธาตุลำดับที่ ๘ สัญลักษณ์ O เป็นแก๊สมีปนอยู่ในอากาศประมาณร้อยละ ๒๐ โดยปริมาตรไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไม่มีรส ไม่ติดไฟ แต่ช่วยให้ไฟติด มีประโยชน์อย่างยิ่งต่อการหายใจและการเผาไหม้เป็นต้น ใช้จุดกับแก๊สอะเซทิลีนเพื่อเชื่อมหรือตัดโลหะ ในทางแพทย์ใช้ช่วยการหายใจของคนไข้. {อ. oxygen}. ออกซิเดชัน น. ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้สารได้รับธาตุออกซิเจนมารวมตัวด้วย หรือทำให้สารสูญเสียธาตุไฮโดรเจนไป, ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้อะตอมของธาตุสูญเสียเล็กตรอนไป. {อ. oxidation}. ออกไซด์ น. สารประกอบที่มีองค์ประกอบเป็นธาตุออกซิเจนกับธาตุอื่น. {อ. oxide}. ออกญา น. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระ เข้าใจว่ามาจากเขมร.

• ออกไซด์ - น. สารประกอบที่มีองค์ประกอบเป็นธาตุออกซิเจนกับธาตุอื่น. {อ. oxide}.

• ออกซิเจน - น. ธาตุลำดับที่ ๘ สัญลักษณ์ O เป็นแก๊ส มีปนอยู่ในอากาศประมาณร้อยละ ๒๐ โดยปริมาตร ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไม่มีรส ไม่ติดไฟ แต่ช่วยให้ไฟติด มีประโยชน์อย่างยิ่งต่อการหายใจและการเผาไหม้เป็นต้น ใช้จุดกับแก๊สอะเซทิลีนเพื่อเชื่อมหรือตัดโลหะ ในทางแพทย์ใช้ช่วยการหายใจของคนไข้. {อ. oxygen}.

• ออกซิเดชัน - น. ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้สารได้รับธาตุออกซิเจนมารวมตัวด้วย หรือทำให้สารสูญเสียธาตุไฮโดรเจนไป, ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้อะตอมของธาตุสูญเสียอิเล็กตรอนไป. {อ. oxidation}.

• ออกญา - น. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระ เข้าใจว่ามาจากเขมร.