ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ใช้แป้งสาลีห่อไส้ที่ใช้เนื้อไก่เป็นต้นผัดกับผงกะหรี่ หรืออาจเป็นไส้อื่น ๆ เช่น ถั่วกวน เผือกกวน ม้วนปิดริมแป้งตรงที่ประกบกันให้เป็นลายเกลียว แล้วทอดนํ้ามัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะหลาป๋า ๑ - น. ชื่อเมืองในเกาะชวาสมัยโบราณ ต่อมาเรียก ปัตตาเวีย, ปัจจุบันคือ จาการ์ตา: บางทีเขียนเป็น กาหลาป๋า เช่น มีพระคลังพิมานอากาษไว้กระจกเทศ พรมเทศ เครื่องแก้วมาแต่เทศกาหลาป๋า ๑ {คำให้การขุนหลวงวัดประดู่ทรงธรรม}: เรียกหมวกชนิดหนึ่งสานด้วยไม้ไผ่อย่างละเอียด รูปทรงสูง ผู้หญิงนิยมใช้ในเวลาแข่งเรือ มีดอกไม้จีนเสียบ เป็นของเก่าในสมัยต้นรัชกาลที่ ๕ ขึ้นไป ว่า หมวกกะหลาป๋า: เรียกขวดแก้วสำหรับใช้ใส่น้ำอบ ทรงกระบอกแปดเหลี่ยมมีสีต่าง ๆ มีจุกแก้ว เถาหนึ่งมี ๓ ใบ ว่า ขวดกะหลาป๋า.

• กะหลาป๋า ๒ - น. ชื่อชมพู่พันธุ์หนึ่งของชนิด Syzygium samarangense {Blume} Merr. et L. M. Perry ผลสีเขียว รสหวาน เรียกว่า ชมพู่กะหลาป๋า เป็นพรรณไม้ชวา.

• กะหล่ำ - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. ในวงศ์ Cruciferae มีหลายพันธุ์ เช่น กะหลํ่าปลีหรือกะหลํ่าใบ {B. oleracea L. var. capitata L.} กะหลํ่าดอกหรือกะหลํ่าต้น {B. oleracea L. var. botrytis L.} กะหลํ่าดาวหรือกะหลํ่าหัวลำต้น [B. oleracea L. var. gemmifera {DC.} Thell.] และกะหลํ่าปม {B. oleracea L. var. gongylodes L.}.

• กะหลี่ - น. ยอดอ่อนของต้นกัญชาหรือยาสูบ.

• กะหลีกะหลอ - ก. แสดงกิริยาท่าทางหรือพูดจาประจบประแจงเกินงาม.