[อับพาน] น. การชักกลับมา, ในวินัยหมายถึงการรับภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสส และได้ถูกทำโทษคืออยู่ปริวาสแล้วให้กลับคืนเป็นผู้บริสุทธิ์, การสวดประกาศเรื่องนี้ เรียกว่า สวดอัพภาน. {ป.}.