[อาดตะมะ-] น. ตน, ตัวตน. {ส. อาตฺมนฺ, อาตฺมา ว่า ตน, วิญญาณ, ร่างกาย: ป. อตฺต, อตฺตา}. อาตมทาน น. การสละตัวเอง, การพลีตัว. {ส.}. อาตมภาพ, อาตมา ๑ [-พาบ, อาดตะมา] ส. คำใช้แทนตัวผู้พูดสำหรับพระภิกษุสามเณรพูดกับคฤหัสถ์ทั้งที่เป็นเจ้านายหรือสามัญชน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. {ส. อาตฺมภาว, อาตฺมา}.