ความหมาย

• 
  

  ก. ต้อง เช่น อาบัติอาบัน ว่า ต้องอาบัติ: ถึง, ลุ, เช่น โสดาบัน ว่า ถึงโสตธรรม คือ กระแสพระนิพพาน. {ป., ส. อาปนฺน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อาปณ-, อาปณะ - [-ปะนะ-] น. ตลาด, ร้านขายของ. {ป., ส.}. อาปณกะ [-นะกะ] น. พ่อค้า. {ป.}.

• อาปะ, อาโป - น. นํ้า, เมื่อใช้เป็นส่วนหน้าของสมาสมักใช้ว่า อาโป เช่น อาโปกสิณ อาโปธาตุ. อาโปกสิณ [-กะสิน] น. วิธีเจริญสมถกรรมฐานโดยยึดหน่วงเอาธาตุนํ้าเป็นอารมณ์. อาโปธาตุ น. ของเหลวที่เอิบอาบซาบซึมไปได้ เป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ๑. ปฐวีธาตุ = ธาตุดิน ๒. อาโปธาตุ = ธาตุนํ้า ๓. เตโชธาตุ = ธาตุไฟ ๔. วาโยธาตุ = ธาตุลม. {ป., ส.}.

• อาปาน-, อาปานะ - [-นะ-] น. การดื่ม, การเลี้ยง. {ป.,ส.}. อาปานภูมิ [-นะพูม] น. ห้องดื่ม, สถานที่เลี้ยงดูกัน. {ส.}. อาปานศาลา น. ห้องเครื่องดื่ม. {ส.}.

• อาพัด - ก. เสกเหล้ากินเพื่อให้คงกระพัน เรียกว่า อาพัดเหล้า.

• อาพัทธ์ - ก. ผูกพัน, ติดพัน, เกี่ยวพัน. {ป., ส.}.