[อารำพะ-] น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา: การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร: ความเพียร. {ป., ส.}. อารัมภกถา, อารัมภบท น. คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ.