[-ซียะ-, -ซี] น. ร่างกายและจิตใจ เช่น สำรวมอินทรีย์: สติปัญญา เช่น อินทรีย์แก่กล้า: สิ่งมีชีวิต. {ป., ส. อินฺทฺริย}. อินทรียโคจร ว. อยู่ในเขตความรู้สึก, ซึ่งรู้สึกได้. {ส.}. อินทรียญาณ น. ความรู้สึก. {ป.}. อินทรียสังวร น. ความสำรวมอินทรีย์ ๖ คือตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไม่ให้ยินดียินร้ายในเวลาเห็นรูปฟังเสียง ดมกลิ่น ลิ้มรส ถูกต้องโผฏฐัพพะ รู้ธรรมารมณ์ด้วยใจ. {ป.}.