{กลอน} ก. หักหาญด้วยพลการ, บังอาจ, เช่น ทำอุกสนุกเสน่หาสองราช. อุกคลุก {กลอน} ก. เข้ารบคลุกคลีประชิดตัว, อุตลุด, เช่น อุกคลุกพลุก เงยงัดคอคช เศิกแฮ {ตะเลงพ่าย}. อุกฉกรรจ์ ว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์. อุกอาจ ก. กล้าทำความผิดโดยไม่เกรงกลัว, กล้าละเมิดโดยไม่กลัวความผิด, บังอาจล่วงละเมิด.