[อุดทัด] น. ความฟุ้งซ่าน: ความประหม่า, ความขวยเขิน: อุธัจ ก็ว่า. {ป. อุทฺธจฺจ ว่า ความฟุ้งซ่าน: ส. เอาทฺธตฺย}.