ความหมาย

• 
  

  [อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อุปัทรพ - [อุปัดทะรบ, อุบปัดทะรบ] ว. อุปัทวะ. {ส. อุปทฺรว: ป. อุปทฺทว}.

• อุปัทว-, อุปัทวะ - [อุปัดทะวะ-, อุบปัดทะวะ-] ว. อุบาทว์, อัปรีย์, จัญไร, ไม่เป็นมงคล, นิยมใช้คู่กับคำ อันตราย เป็น อุปัทวันตราย. {ป. อุปทฺทว: ส. อุปทฺรว}. อุปัทวันตราย [อุปัดทะวันตะราย, อุบปัดทะวันตะราย] น. สิ่งอุบาทว์และอันตราย. {ป. อุปทฺทว + อนฺตราย}.

• อุปัทวันตราย - ดู อุปัทว-, อุปัทวะ.

• อุปาณ- - [อุปานะ-] ว. เปรียบเทียบ เช่น อุปาณวาจา ว่า การกล่าวเปรียบเทียบ. {ปาเลกัว}.

• อุปาทาน - [อุปาทาน, อุบปาทาน] น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. {ป.}.