ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} ก. รู้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฮูก - ดู เค้า ๒.

• ฮูม - ว. เสียงอย่างเสียงฟ้าร้องหรือช้างร้อง.

• เก - ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, {ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ} เช่น ฟันเก ขาเก: ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ: เกะกะ, เกเร: {ปาก} ท้าพนันด้วยการเสนอเงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อย ๆ. เกทับ ก. วางเงินพนันเป็นจำนวนมากกว่าคู่แข่งเพื่อแสดงว่าตนมีไพ่เหนือกว่า เช่น เขาวางเงินพนัน ๑,๐๐๐ บาท เราเกทับ ๒,๐๐๐ บาทเลย: ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเหนือกว่าคู่แข่งขันเพื่อแสดงว่าตนมีสิ่งที่ดีกว่า เช่น พอมีคนวางเงินประมูลสร้อยเพชร ๑๐๐,๐๐๐ บาท เขาก็เกทับเป็น ๒๐๐,๐๐๐ บาท จนอีกฝ่ายยอมถอย.

• เก่ - {ปาก} ว. เข้าที เช่น ว่าไม่เป็นเก่ คือ ว่าไม่เข้าที.

• เก๊ - ว. ปลอมหรือเลียนแบบเพื่อให้หลงผิดว่าเป็นของแท้, ไม่ใช่ของแท้, ไม่ใช่ของจริง, โดยปริยายหมายความว่า ไม่มีราคา, ใช้การไม่ได้. {จ. เก้ ว่า ไม่จริง, ปลอม}.