ความหมาย

• 
  

  [กัน-] {กลอน: แผลงมาจาก กระแสง} ก. ส่งเสียงร้อง เช่น เทพฤๅษีสรรเสริญแชรง ชัยชัยรบแรง กรรแสงแลสาธุการา {สมุทรโฆษ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรรแสง ๒ - [กัน-] {โบ} น. ผ้า, ผ้าสไบ เช่น กรรแสงสวมคอหิ้ว ตายบทันลัดนิ้ว หนึ่งดี {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}.

• กรรแสง ๓ - [กัน-] {โบ} ก. ร้องไห้ เช่น สมเด็จพระบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัว ทราบแล้วทรงพระกรรแสง {ประชุมพงศ. ๖๔}.

• กรรโชก - [กัน-] ก. ขู่เอาด้วยกิริยาหรือวาจาให้กลัว เช่น ผู้ใดกรานกรรโชกราษฎรแลตรัสถามตนฯ อำพรางพระเจ้าอยู่หัว มิได้กราบทูลตามสัจตามจริงก็ดี {สามดวง), โบราณเขียนเป็น กันโชกหรือ กำโชก ก็มี. {แผลงมาจาก กระโชก}. {กฎ} น. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำข่มขืนใจผู้อื่นให้ยอมให้หรือยอมจะให้ตนหรือผู้อื่นได้ประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สิน โดยใช้กำลังประทุษร้ายหรือโดยขู่เข็ญว่าจะทำอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียง หรือทรัพย์สินของผู้ถูกขู่เข็ญ หรือของบุคคลที่สาม จนผู้ถูกข่มขืนใจยอมเช่นว่านั้น.

• กรรโหย - [กัน-] {โบ: กลอน} ก. โหย, คร่ำครวญ, เช่น มีกระเรียนร้องก้องกรรโหย {สมุทรโฆษ}.

• กรรไกร - [กันไกฺร] น. ตะไกร. {เลือนมาจาก กรรไตร}. {ดู ตะไกร ๑}.