[เกฺรี้ยว] ว. อาการที่แสดงความเดือดดาลหรือโกรธมาก เช่น อนิจจามาร้องอยู่เกรี้ยว ๆ {มโนห์รา}. เกรี้ยวกราด ก. แสดงกิริยาท่าทางพร้อมทั้งดุด่าว่ากล่าวเป็นต้นอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ, กราดเกรี้ยว ก็ใช้. เกรี้ยวโกรธ ก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.