ความหมาย

• 
  

  [เกฺลี่ย] ก. กระจายของออกไปให้เสมอกัน. เกลี่ยไกล่ ก. พูดจาให้ตกลงกัน, พูดจาให้ปรองดองกัน: ทำให้เรียบร้อย, ทำให้มีส่วนเสมอกัน: ไกล่เกลี่ย ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกลี้ย - [เกฺลี้ย] {แบบ} ก. ชักชวน, ทำให้ไล่เลี่ยกัน, เช่น เกลี้ยกระมลบันโดย {ตะเลงพ่าย}. เกลี้ยกล่อม ก. ชักชวนจูงใจให้ร่วมพวก, พูดจูงใจให้คล้อยตามหรือปฏิบัติตาม.

• เกลียง - [เกฺลียง] น. หญ้า เช่น เกลียงอ่อนห่อนโคลดละไว้ {โลกนิติ}.

• เกลี้ยง ๑ - [เกฺลี้ยง] ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย: หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยง กินเสียเกลี้ยง. เกลี้ยงเกลา ว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา.

• เกลี้ยง ๒ - น. ส้มเกลี้ยง. {ดู ส้ม ๑}.

• เกลียด - [เกฺลียด] ก. ชัง, รังเกียจมาก, ไม่ชอบจนรู้สึกไม่อยากพบอยากเห็นเป็นต้น, บางทีใช้คู่กับคำ ชัง เป็นเกลียดชัง. เกลียดเข้ากระดูกดำ {สำ} ก. เกลียดมากที่สุด.เกลียดเข้าไส้ {สำ} ก. เกลียดมากที่สุด. เกลียดตัวกินไข่ {สำ} ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้คู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง เป็นเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง. เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง {สำ} ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดตัวกินไข่เป็น เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.