ความหมาย

• 
  

  {โบ} ก. กำบัง, บัง, เช่น เศวตฉัตรรัตนก้งงเกิบบนบรรจถรณ์ {สรรพสิทธิ์}, เฉกฉายกมลาสน์ฉัตราเกิบก้งงเกศา {สรรพสิทธิ์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกียกกาย ๑ - น. กองเสบียง {เป็นส่วนหนึ่งในกองทัพ}, หัวหน้าแห่งกองเสบียงนั้น.

• เกียกกาย ๒ - ก. ตะเกียกตะกาย, ขวนขวาย, เช่น ค่อยเกียกกายหาเลี้ยงตน {สุบิน}.

• เกียง - ก. เกี่ยง, รังเกียจ, ไม่ลงรอย, เกี่ยงแย่ง, เกี่ยงแย้ง, เช่น คนใดอันรังร้าย จิตรพิศเกียงกล {จารึกวัดโพธิ์}, โดยมากใช้เป็น เกี่ยง.

• เกี่ยง - ก. อาการที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมทำเพราะกลัวจะเสียเปรียบกันเป็นต้น. เกี่ยงงอน ก. เกี่ยงอย่างมีเงื่อนไข, เกี่ยงเอาเชิง. เกี่ยงตาย ก. เลี่ยงไปทางตาย, ยอมตาย,เช่น หวั่นฤทธิ์คิดครั่นสงคราม จักยุทธพยายาม คือขวัญสกนธ์เกี่ยงตาย {สรรพสิทธิ์}.

• เกี๋ยง ๑ - {ถิ่น–พายัพ} น. เดือนแรกของปีนับทางจันทรคติคือ เดือนอ้าย.