[เกียด, เกียดติ-, เกียน] น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ, ความมีหน้ามีตา. {ส. กีรฺติ: ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ}. เกียรติคุณ [เกียดติคุน] น. คุณที่เลื่องลือ, ชื่อเสียงโดยคุณงามความดี. เกียรตินิยม [เกียดนิยม] น. ความรู้ดีเด่นเหนือระดับปรกติที่มหาวิทยาลัยกำหนดไว้. เกียรติประวัติ [เกียดติปฺระหฺวัด, เกียดปฺระหฺวัด] น. ประวัติที่ได้รับความสรรเสริญ, ประวัติที่เลื่องลือ. เกียรติภูมิ [เกียดติพูม] น. เกียรติเพราะความนิยม. เกียรติยศ [เกียดติยด] น. เกียรติโดยฐานะตำแหน่งหน้าที่หรือชาติชั้นวรรณะ. เกียรติศักดิ์ [เกียดติสัก] น. เกียรติ, เกียรติตามฐานะของแต่ละบุคคล.