กลับ
คำว่า
เขย้อแขย่ง
ความหมาย
[ขะเย่อขะแหฺย่ง] ก. กระเย้อกระแหย่ง, ออกเสียงว่า ขะเย้อขะแหย่ง ก็มี.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เขยอะขยะ
- [ขะเหฺยอะขะหฺยะ] ว. เหนอะหนะ, ติดรุงรัง.
เขย่า
- [ขะเหฺย่า] ก. อาการที่จับสิ่งใดสั่นหรือยกขึ้นยกลงเร็ว ๆ เพื่อให้สิ่งนั้นกระเทือนหรือเคลื่อนไหว เช่น เขย่าตัวเพื่อให้ตื่น เขย่าขวดเพื่อให้ยาระคนกัน เขย่ากิ่งไม้เพื่อให้ลูกไม้หล่น, กระเทือน, ทำให้กระเทือน, เช่น รถเขย่า เกวียนเขย่า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขย่าขวัญ เขย่าโลก.
เขยิน
- [ขะเหฺยิน] ก. ยื่นออกมา เช่น ฟันเขยิน, เผยอขึ้น เช่น ไม้เขยิน ตะปูเขยิน.
เขยิบ
- [ขะเหฺยิบ] ก. เลื่อนที่ เช่น เขยิบเข้ามาหน่อยซิ. เขยิบขยาบ [-ขะหฺยาบ] ว. พะเยิบพะยาบ. เขยิบฐานะ ก. เลื่อนฐานะสูงขึ้น.
เขยียวขยอน
- [ขะเหฺยียวขะหฺยอน] ว. สนั่น, หวั่นไหว, เกรียวกราว. {ข. เขฺญียวขฺญาร ว่า เจื้อยแจ้ว}.